نتایج ویترکتومی در سوراخ ایدیوپاتیک ماکولا با و بدون برداشتن غشای محدود کننده داخلی

ارزیابی نتایج بینایی و آناتومیک و عوارض حاصل از ویترکتومی با یا بدون برداشتن غشای محدود کننده داخلی (ILM) در بیماران دچار سوراخ ایدیوپاتیک ماکولا که طی سال های 82- 1372 در بیمارستان شهید دکتر لبافی نژاد تحت جراحی قرار گرفت بودند.
روش تحقیق: پرونده های بیمارانی که به علت سوراخ ایدیوپاتیک ماکولا طی مدت مزبور تحت عمل ویترکتومی قرار گرفتند و 6 ماه پی گیری بعد از عمل داشتند؛ از نظر ویژگی های دموگرافیک و نتایج عمل مورد بررسی قرار گرفتند.
مطالعه بر روی 30 چشم (46.7 درصد چشم راست) از 29 بیمار (69 درصد زن) با متوسط سنی62.5±5.6 سال (75-55 سال) انجام شد. متوسط طول مدت علایم در بیماران3.2±3.7 ماه (66.7 درصد کم تر از 6 ماه) بود. مراحل 2، 3 و 4 سوراخ ماکولا قبل از عمل، به ترتیب 30 درصد (9 چشم)، 36.7 درصد (11 چشم) و 33.3 درصد (10 چشم) بود. ILM در 21 چشم (70 درصد) برداشته شد. در 3 چشم (10 درصد) پارگی شبکیه حین عمل اتفاق افتاد. حدت بینایی قبل از عمل به طور متوسط0.99±0.6 لوگمار بود که در معاینه 6 ماه بعد از عمل، به0.87±0.39 لوگمار رسید (P=0.05). میزان موفقیت آناتومیک با یک بار عمل 80 درصد (24 چشم) و موفقیت نهایی 86.7 درصد (26 چشم) بود. برداشتن ILM منجر به افزایش میزان بسته شدن سوراخ نشد. (P=0.655).
برداشتن ILM تاثیری در بسته شدن سوراخ های ماکولا با ازمان کم تر از 6 ماه ندارد.