خیابان چهار باغ اصفهان، مفهومی نو از فضای شهری

خیابان، همراه با میدان، از اجزای اصلی الگوی مکتب شهرسازی اصفهان است. بررسی ریشه زبانی واژه حاکی از آن است که واژه «خیابان» پیشینه ای کهن تر از قرن نهم هجری ندارد. اما پیشینه خود خیابان در شهر ایرانی بسیار کهن تر از واژه آن است و دست کم به قرن دوم هجری می رسد. خیابانهای متعدد در ری و تبریز و قزوین و... را باید نیای کالبدی خیابان چهارباغ اصفهان شمرد. با این حال، خیابان چهارباغ اصفهان ویژگی هایی دارد که آن را از نیاکانش ممتاز می کند. تحلیل خصوصیات کالبدی و کارکردی و فضایی خیابان چهارباغ نشان می دهد که در این فضا مفهومی نو از فضای شهری تعین یافته است. در این خیابان، با جمع بندی ماهرانه تجارب شهرسازی گذشته و افزودن خصوصیاتی نو، مفهومی تازه از فضای شهری پدید آمده است که با مفاهیم نو اجتماعی در دوره خود پیوند دارد...