مقایسه شیوه های بازاریابی ورزش دانشگاهی کشورهای ایران و ترکیه

ورزش به عنوان عاملی موثر در توسعه اجتماعی و اقتصادی، با اثرهای مستقیم و غیر مستقیم، نقش مهمی در اقتصاد کشورها دارد. هدف کلی این تحقیق بررسی شیوه های بازاریابی دانشگاهی با رویکردی تطبیقی بین دانشگاه های ایران و ترکیه بوده که علاوه بر آن، هدفهای جزیی زیر نیز مد نظر قرار گرفته است:1. بررسی تولید ناخالص داخلی و سهم صنعت ورزش؛ 2. شناخت وضعیت عرضه و تقاضای خدمات ورزش دانشگاهی؛ 3. بررسی ارتباط بین تبلیغات و بازاریابی ورزش؛ 4. تعیین شرایط مکان یابی ارایه خدمات ورزش دانشگاهی با تکیه بر جمعیت شناسی؛ 5. شناخت نقش رسانه های گروهی، تماشاگران و حامیان مالی در بازاریابی خدمات ورزشی.
پژوهش حاضر از نوع تحقیقات توصیفی – پیمایشی است و به دلیل ماهیت موضوع، جمع آوری اطلاعات با استفاده از روش مصاحبه، مطالعه کتابخانه ای و مشاهده به منظور آشنایی با راهکارها و مقایسه تطبیقی انجام شده است. محدوده مکانی این پژوهش کشور ترکیه و دانشگاه های حاجت تپه و قاضی است و در فاصله زمانی 30 اسفند سال 1383 تا 30 آذر 1384 انجام شده است.
نتایج این تحقیق نشان می دهد که میزان تولید ناخالص داخلی بخش ورزشی در سال 1382 در کشور ایران 2482 میلیارد ریال و در کشور ترکیه رقمی معادل 2856 میلیارد ریال بوده است. تاثیرات اقتصادی مسابقات المپیک زمستانی 2010 شامل 4.1 تا 6.5 میلیارد دلار GDP، (تولید ناخالص ملی)، ایجاد هزار فرصت شغلی و 969 تا 1527 میلیون دلار مالیات برآورد شده است. در بررسی منابع درآمدزایی المپیک ها از طریق عوامل تبلیغاتی مشخص شد که اولین منبع حق پخش تلویزیونی بازی ها و سپس، حامیان مالی و بعد عوامل دیگر مانند فروش بلیط، دادن مجوزها، ضرب سکه و انتشار تمبر و سایر موارد است.
به طور کلی، در خصوص بازاریابی ورزش دانشگاهی در ایران، در مقایسه با بازاریابی ورزش دانشگاهی ترکیه، پیشنهاد می شود که ایجاد و توسعه صنعت ورزش، ایجاد فرصتهای شغلی در بخشهای مختلف اجتماعی از جمله آموزش، احداث اماکن، تولید پوشاک و کفش ورزشی، شبکه های رسانه ای و مطبوعات ورزشی و مسابقات و تمرینات ورزشی باشگاه ها، دستجات و لیگ های حرفه ای مورد توجه و تاکید قرار گیرد.