گستره ادب معاصر

به اعتباری این تصور نادرست پدید آمده که گستره ادب معاصر محدود است به شعر نو و رمان و داستان کوتاه، حال آنکه ادب معاصر عرصه ای بس پر دامنه تر دارد و انواع بس پر شمارتری از فراورده های ادبی و مربوط به ادبیات را در بر می گیرد. مواد گوناگون ادب معاصر را در مقایسه با ادب سنتی به پنج می توان تقسیم کرد:دسته اول شامل آثاری است که در ادامه ادب سنتی که مصادیق تازه ای از انواع موجود در آن شمرده می شوند. اشعار عروضی عمدتا با همان مضامین و در همان قالب های پیشین، هر چند با موضوعات نسبتا نو یا با اندکی تصرف سطحی در ساختار، از این دست اند. از جمله نمونه های برجسته این قبیل اشعار سروده های بهار، شهریار، معیری، پروین، توللی و چهار پاره های رشید یاسمی است.
دسته دوم آثاری را در بر می گیرد که نوعا نظایر آنها در ادب سنتی وجود دارد نهایت آنکه از جهانی متحول جلوه می کنند و احساس می شود که رنگ و بوی تازه ای یافته اند. سروده های با مضامین و احیانا اوزان عروضی بی سابقه یا بسیار نادر در شعر سنتی با حال و هوای تازه و فضای شاعرانه امروزی چون غزل های سایه و سیمین بهبهانی مصادیق بارز آن اند.
این در دسته طیف و پیوستاری را تشکیل می دهند و اعضای آنها را نمی توان همواره به قطع معلوم کرد. ملاک تشخیص عموما جهان بینی اثر آفرین و فضای اثر و نوع مضامین آن است...