اهمیت فاز I توانبخشی قلبی و بررسی میزان اجرای آن در بیمارستان های شهر تهران

مطالعات محدودی از مجموعه تحقیقات توانبخشی قلبی به اهمیت و درصد اجرای کامل فاز یک در زمان بستری در بیمارستان توجه کافی نموده اند. هدف از این مطالعه، بررسی و بحث پیرامون اهمیت و میزان اجرای صحیح برنامه های توانبخشی قلبی فاز یک، در بیمارستان های شهر تهران بوده است.
تعداد 11 بیمارستان از بین مراکز بیمارستانی دانشگاهی و خصوصی دارای بخش جراحی قلب شهر تهران، به صورت تصادفی جهت انجام این بررسی انتخاب شدند. به منظور تعیین میزان اجرای برنامه های توانبخشی قلبی در این بیمارستان ها از پرسشنامه تهیه شده بر طبق ضوابط انجمن توانبخشی قلب و عروق و تنفس آمریکا برای این منظور استفاده شد. پرسشنامه ها توسط افراد دوره دیده جهت تکمیل توسط مدیر گروه توانبخشی قلبی بیمارستان های مربوطه طی مدت 2 هفته ارسال گردید. پرسشنامه مذکور مشتمل بر ده مورد پرسش تخصصی با امتیازهای متفاوت بوده و به منظور ارزیابی میزان اجرای برنامه های فاز یک توانبخشی قلب و عروق و تنفس استفاده شده است. به منظور تعیین میزان اجرای برنامه های فاز یک توانبخشی قلبی از امتیاز حاصل از نتایج پرسشنامه ها در نرم افزار SPSS استفاده شد.
نتایج به دست آمده از تکمیل پرسشنامه های مذکور، دلالت بر این داشت که فقط در حدود 10% از بیمارستان های دارای جراحی قلب، برنامه توانبخشی قلبی فاز یک، به صورت نسبتا جامع در حال انجام بوده است (P=0.07). امتیاز های به دست آمده بسیار پایین تر از حد استاندارد بین المللی بود و در بعضی بیمارستان ها در حد صفر به دست آمد.
با توجه به این که رکن برنامه های توانبخشی قلبی، در فاز یک گذاشته می شود و اجرای صحیح آن تاثیر مستقیم بر شرکت بیماران در فازهای بعدی برنامه های توانبخشی قلبی خواهد داشت، توصیه می شود که در طراحی و اجرای این برنامه اهتمام بیشتری صورت پذیرد.