بررسی علل زمینه ای معلولیت ذهنی در کودکان 14-3 ساله مراجعه کننده به درمانگاه اعصاب کودکان بیمارستان امام خمینی (ره) طی سال های 79-75

عقب ماندگی ذهنی یک بیماری شایع در دنیا بخصوص در کشورهای در حال رشد است. حدود 3-2% افراد جامعه دارای ضریب هوشی زیر 70 بوده و 0.3% آنها عقب مانده شدید ذهنی هستند. به همین دلیل ارزیابی عوامل همراه با بیماری و پیشگیری از آنها دارای اهمیت زیادی می باشد.
در یک مطالعه گذشته نگر تمام کودکان بالای سه سال (160 مورد) مراجعه کننده به درمانگاه اعصاب کودکان طی سال های 1379-1375 با شکایت عقب ماندگی ذهنی جمع آوری شده و سپس ضریب هوشی آنها با استفاده از تست Ravon تعیین شد. علل عقب ماندگی ذهنی به چهار گروه: قبل از تولد، زمان تولد، بعد از تولد و علل ناشناخته تقسیم شدند.
24 مورد (15%) به علل قبل از تولد و 82 مورد (51.3%) به علل حوالی تولد و 31 مورد (19.4%) به علل بعد از تولد، مربوط بوده و در 23 مورد (14.4%) علتی شناخته نشد. شایع ترین علت قبل از تولد، سندرم X شکننده و 5 مورد (3.1% موارد) بود. در گروه حوالی تولد، علت هیپوکسیک – ایسکمیک، 31 مورد (19.3%)، عفونت نوزادی 25 مورد (15.62%)، هیپربیلی روبینمی 14 مورد (8.75%) و سندرم زجر تنفسی 11 مورد (6.25%) بود. شایع ترین علل بعد از تولد، صرع 16 مورد (10%)، تروما و عفونت مغزی هر کدام 5 مورد (3.1 موارد) بود.
این نتایج نشان می دهند که بیشترین موارد عقب ماندگی ذهنی در سال های 1379-1375 با حوادث حوالی تولد همراه بوده است. به علاوه به نظر می رسد که این عوامل قابل پیش بینی و پیشگیری بوده و طب پیشگیری می تواند عامل موثری جهت کاهش این موارد باشد.