بررسی نتایج دراز مدت درمان 41 بیمار مبتلا به مدولوبلاستوم در مدت بیست و سه سال

مدولوبلاستوم یکی از تومورهای نورواکتودرمال اولیه است که عموما در کودکان دیده می شود. با توجه به گزارش های متفاوت از شرایط این بیماری و عدم اطلاع از نتایج درمانی در کشورمان، در این مطالعه نتایج اعمال جراحی انجام شده بر 41 بیمار مبتلا به مدولوبلاستوم که از سال 1361 تا 1384 توسط تیم پزشکی معالج تحت عمل جراحی و سایر درمان های تکمیلی و پیگیری دراز مدت قرار گرفته اند ارایه شده است.
تحقیق با طراحی case seriesانجام شده و خصوصیات بیماری و نتایج درمانی با توجه به پیگیری دراز مدت 41 بیمار مبتلا به مدولوبلاستوم ارایه شده است. در این مطالعه، علایم و نشانه ها، یافته های تصویربرداری، میزان رزکسیون، میزان وقوع هیدروسفالی و موارد نیازمند به شانت به همراه نتایج درمانی بررسی شده است. ارزیابی میزان رزکسیون با انجام CT اسکن یا MRI با تجویز ماده کنتراست صورت گرفته و عوارض درمان، و موارد مرگ و میر نیز تعیین و ارزیابی شده و با آمار توصیفی – تحلیلی مورد قضاوت قرار گرفته است.
این مطالعه بر 41 بیمار دچار مدولوبلاستوم در مدت 23 سال صورت گرفته است. 66درصد بیماران مذکر و 34 درصد مونث بودند. میانگین سن بیماران11.6±6.8 سال و محدوده سنی از 6 ماه تا 32 سال بود. 73 درصد بیماران به شانت ونتریکولوپریتونئال نیاز پیدا کردند. در 24 درصد موارد میزان رزکسیون توتال بود و در 54 درصد میزان برداشت در حد تقریبا کامل بود. بیماران حداقل 6 ماه و حداکثر 261 ماه و به طور متوسط 52ماه پیگیری شدند. 7.3 درصد بیماران پس از عمل جراحی فوت کردند و 61درصد بیماران بقا بدون عود داشتند.
میزان نیاز به شانت در بیماران کشور ما بیشتر از سایر کشورها بوده است که احتمالا خود ناشی از مراجعه دیر هنگام و در نتیجه تاخیر در عمل جراحی بیماران بوده است. به نظر می رسد که رادیوتراپی نقش مهمی در کنترل مواردی که انجام رزکسیون کامل منجر به بروز نقص عصبی گردد. گزارش موارد و تجربیات همکاران دیگر مورد نیاز است.