مقایسه روش های مختلف درمانی در اسکار کنتراکرهای مفاصل به دنبال سوختگی و ارایه درمان پیشنهادی

اسکار کنتراکچر در مفاصل به خصوص در حالت فلکسیون شدید که سبب محدودیت حرکتی می شود شایع ترین عارضه سوختگی مفاصل خصوصا در اندام فوقانی است. این عارضه با تکنیک های متعددی در جراحی پلاستیک تحت ترمیم قرار می گیرد که شایع ترین روش ها مبتنی بر استفاده از گرافت، فلپ های نزدیک، دوردست و آزاد است. هدف این مقاله مقایسه اثر روش های متداول با روش جدید و پیشنهادی مولفین است.
این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی در96 بیمار (شامل73 مرد و 23 زن) با محدوده سنی2-40 سال انجام شد. در این مطالعه، جهت اصلاح کنتراکچر مفاصل با توجه به میزان گرفتاری پوست و نسوج نرم مفاصل از گرافت نیمه ضخامت یا تمام ضخامت در 45 مورد، زد پلاستی و Y-V پلاستی در19 مورد، فلپ های کشاله ران و شکمی در 11 مورد و شیوه جدید پیشنهادی Y-V فلپ + گرافت در 21 مورد استفاده شد. سپس میزان تاثیر درمانی روش های مختلف پس از پیگیری بیماران مقایسه شد.
نتایج پیگیری بیماران در مدت سه سال نشان داد که در بیماران تحت درمان با گرافت پوستی کنتراکچر مفاصل در درصد قابل ملاحظه ای عود کرد. زد-پلاستی، تنها در مواردی که اسکار محدودتر و به صورت خطی بود اثر بخشی داشت. فلپ های شکمی و کشاله ران، ضخامت قابل توجه در مقایسه با محل به کار رفته داشته و نیاز به اعمال جراحی اضافی پیدا نموده و در نهایت شکل غیر ایده آل داشتند. اما در مواقعی که از Y-V Advancement ƒlap در مفصل همراه با گرافت در انسزیون های آزاد کننده دیستال و پروگزیمال مفصل استفاده شد، نتیجه مطلوب تری در دراز مدت چه از نظر ظاهری و چه از نظر کارآیی به دست آمد.
توصیه می شود که حتی المقدور پس از آزادسازی اسکار در محل سطح مفصلی از گرافت پوست به تنهایی استفاده نگردد و تکنیک های مختلف بسته به میزان گرفتاری نسج نرم در مفصل به کار گرفته شود. یکی از روش های مطلوب در این زمینه استفاده از روش پیشنهادی Y-V Advancement ƒlap در سطح مفصلی همراه با انسزیون های آزاد کننده در پروگزیمال و دیستال مفصل و انجام گرافت پوستی تمام ضخامت در این مناطق است که در این روش، مطلوب ترین نتیجه در میزان گرفتاری 30-60درصد مفصل به دست می آید.