بررسی تاثیر گرانیسترون بر ECG بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی

با توجه به بروز تهوع و استفراغ در بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی و مصرف آنتاگونیست های گیرنده 5 HT? مثل گرانیسترون برای جلوگیری از این عارضه وجود بعضی گزارش های مبنی بر بروز تغیرات ECG در بیماران و کاستی های تحقیقات قبلی، به منظور تعیین تاثیر گرانیسترون بر ECG بیماران تحت شیمی درمانی، این تحقیق در مراجعین به بیمارستان امام حسین در سال های 85-1384 انجام گرفت.
تحقیق به روش کار آزمایی بالینی بر روی 54 بیمار انجام گرفت. مواردی که باعث مداخله می شد، از مطالعه خارج گردید. تغییرات ECG در این بیماران شامل شاخص های فواصل QTc, QRS, PRو تعداد ضربانات قلبی قبل و 90 دقیقه بعد از تزریق گرانیسترون بررسی و با آماره های تی مزدوج و مان ویتنی مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
به دنبال تزریق گرانیسترون در بیماران تحت شیمی درمانی، فواصل PRوQTc افزایش پیدا کردند و تعداد ضربانات قلبی کاهش یافت. اما تفاوتی در تغییرات ECGبر حسب نوع رژیم شیمی درمانی (با یا بدون آنتراسایکلین)، نوع سرطان (پستان و غیر پستان) و سن (کمتر و بیشتر از 50 سال) وجود نداشت. در ضمن فواصل QRS تغییر معنی دار از لحاظ آماری در این بیماران پیدا نکرد.
گرانیسترون موجب تغییرات ECG به صورت طولانی شدن فواصل PR و QTc و کاهش تعداد ضربانات قلبی می شود. بنابراین مراقبت از بیماران مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی از لحاظ وضعیت قلبی و داروهای مصرفی، هنگام دریافت گرانیسترون امری کاملا منطقی و ضروری است.