رویکردی جدید در درمان بیماری دیابت خودایمن وابسته با انسولین با استفاده از سلول های دندریتیک تیمار شده با اینترکولین 10

دیابت وابسته به انسولین، یک بیماری خود ایمن به واسطه فعالیت سلول های T خود واکنش گر علیه سلول های بتای جزایر لانگرهانس کبدی می باشد. سلول های دندریتیک (DCs) می توانند در صورت قرار گرفتن در محیط های سایتوکینی متفاوت، عملکرد تحریکی و یا تنظیمی سلول های T را القا نمایند.
در مطالعه حاضر، ابتدا سلول های دندریتیک با استفاده از GM-CSF و IL-4 از سلول های بنیادی مغز استخوان موش تولید شده و بعد از تیمار شدن با IL-10 و یا LPS با پپتید انسولین بارگذاری شده و از نظر شاخص های بلوغ و همچنین تولید سلول های T تنظیمی و القای تولید سایتوکین ها مورد مطالعه قرار گرفتند.
نتایج نشان می دهند که میزان بروز MHC class II بر روی سلول های دندریتیک تیمار شده با IL-10 کمتر از سلول های دندریتیک تیمار شده با LPS (72 درصد در مقابل 93 درصد، (P<0.04) می باشد. هرچند سلول های دندریتیک تیمار شده با IL-10 قادر به القای تکثیر سلول هایT بودند، ولی مقایسه سایتوکین های تولید شده در دو گروه نشان می دهد که در گروهی که با IL-10 تیمار شده بودند، میزان تولید IFN-g کمتر بوده (P<0.02).
استفاده از سلول های دندریتیک تیمار شده با IL-10، می تواند در درمان و پیشگیری از دیابت خود ایمن موثر باشد اما برای بررسی بیشتر این کارایی لازم است سلول های دندریتیک تیمار شده با این سایتوکین در مدل های حیوانی دیابتی مورد استفاده و آزمون قرار گیرند.