اثرات عصاره روغنی گردوی ایرانی (لواسانات) بر تغییرات غلظت سرمی لیپیدها و لیپوپروتیین ها در مدل حیوانی (رت نر هیپرکلسترولمیک)

مطالعات تجربی نشان داده اند که مصرف گردو خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی (CHD) را کاهش می دهد. گردو میزان لیپیدهای آتروژن نظیر کلسترول تام (TC) وتری گلیسرید (TG) ولیپوپروتیین های آتروژن همچون LDL-C، VLDL-C را کاهش می دهد. این تاثیر به علت وجود ترکیبات مختلف به ویژه اسیدهای چرب غیر اشباع با چند پیوند دوگانه (PUFA) از نوع w3 همچون اسید لینولنیک (C18:3;9،12،15) می باشد.
20 راس رت نرهیپرکلسترولمیک با وزن 200-250g را به چهار گروه تقسیم کرده، سپس این رت ها به مدت هشت هفته تحت رژیم غذایی که حاوی مکمل عصاره روغنی گردوی ایرانی بود تغذیه گردیدند: گروه شاهد (غلظت 0% عصاره روغنی) و سه گروه مورد 5%، 5/7% و 10% عصاره روغنی گردو (به ترتیب 0.035، 0.049 و 0.07 گرم عصاره روغنی به ازای هر گرم وزن در هر روز).
این مطالعه نشان داد که عصاره روغنی گردوی ایرانی (لواسانات) اثری مثبت در کاهش غلظت سرمی TG (14%)، TC (7/8%)، LDL-C (11%) و VLDL-C (12%) داشته و با افزایش میزان مصرف عصاره (5%، 5/7% و 10%) این اثر کاهنده نیز بیشتر شد.
به علت کاهش غلظت سرمی لیپیدها و لیپوپروتیین های آتروژن در اثر مصرف عصاره روغنی گردوی ایرانی (لواسانات)، می توان گردو را به عنوان یک مکمل غذایی کاهنده خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی معرفی کرد.