بیان ژن، تخلیص و بررسی کاهش لومینسانس لوسیفراز باکتریایی Xenorhabdus luminescence بر اثر جایگزینی گلوتامات 175 توسط گلایسین در زیر واحد آلفا

بهینه سازی بیان لوسیفراز جهش یافته و طبیعی، تخلیص، و خاموش شدگی فلورسانس آنها در حضور غلظت های مختلف FMN مورد بررسی قرار گرفت. لوسیفراز باکتری ها دارای دو زیرواحد آلفا و بتا می باشد. خصوصیات کاتالیتیکی آنزیم لوسیفراز باکتریایی بوسیله زیرواحد آلفا دیکته، و نشر نور در باکتری ها (با طول موج 490 nm) در حضور سوبستراهای FMNH2، آلدئید و اکسیژن مولکولی توسط آنزیم لوسیفراز کاتالیز می شود. لوسیفراز باکتری ها را، بر پایه سرعت کاهش لومینسانس در یک بار سنجش با روش استاندارد، به دو گروه، لوسیفراز با سرعت کاهش کند و لوسیفراز با سرعت کاهش سریع طبقه بندی می کنند. مطالعات انجام شده بروش جهش زایی اتفاقی بر روی زیرواحد آلفا در باکتری Xenorhabdus luminescence (با سرعت کاهش کند لومینسانس) نشان داد، که اگر در جهش یافته گلوتامات 175 بوسیله گلایسین جایگزین شود، سرعت کاهش لومینسانس آن نسبت به لوسیفراز طبیعی سریعتر می گردد. در این مطالعه ضمن بهینه سازی بیان و تخلیص آنزیم طبیعی و جهش یافته مشخص شد یکی از دلایل اصلی تفاوت کاهش لومینسانس بین لوسیفراز جهش یافته و لوسیفراز طبیعی، کاهش قدرت اتصال FMN به آنزیم، در لوسیفراز جهش یافته است