اندازه گیری مونازیت و کانی های همراه به روش تغلیظ کانی های سنگین در پلاسرمروست (ایران یزد)

مونازیت از کانی های گروه فسفات است و به فسفات توریم و عناصر خاکی کمیاب معروف است. مونازیت کانی کمیابی است و به عنوان سازنده فرعی و گرانیت ها، گنیس ها، آپلیت ها، پگماتیت ها و به شکل دانه های مدور در ماسه های مشتق از تجزیه چنین سنگ هایی ظاهر می شود. این کانی به دلیل مقادیر قابل ملاحظه ای از توریم و عناصر خاکی کمیاب در ترکیب خود، همواره به عنوان یک کانی ارزشمند و اقتصادی در کانسارهای پلاسری مطرح است.
پلاسر مونازیت مروست، در چهارچوب اکتشافات ژئوشیمیایی و کانی سنگین ناحیه ای در محور یزد- سبزواران شناسایی و معرفی گردید. کاوش های بعدی در این منطقه نشان داد که رسوب های دشت جوان (Q2t) و رودخانه ای جوان (Qal) دربردارنده کانی مونازیت هستند. مقدار مونازیت در این پلاسر از 50 تا 525 گرم در تن تغییر می کند و ذخیره این کانسار پلاسری 8866425 تن با عیار میانگین 150 گرم در تن مونازیت برآورد می شود. تجزیه نمونه های کنسانتره به روش های طیف سنجی جرمی و میکروپروب نشان می دهد که مونازیت مروست غنی از عناصر خاکی کمیاب سبک (Ce، Le، Nd، Pr، Eu، Sm) است و مقدار REE2O3 آن حدود 55.45 درصد اندازه گیری شده است.
در این کانسار پلاسری، پیریت هماتیتی شده، اپیدوت، سلستیت، سروسیت، روتیل، مگنتیت، گارنت، ایلمنیت، پیروکسن، آمفیبول و گاه زیرکن و آپاتیت همراه با مونازیت حضور دارند.
در منطقه مروست، سنگ مادر مونازیت شیل های سیاه است که به صورت متناوب با ماسه سنگ های آهکی، آهک و گاه کنگلومرا، قرار گرفته اند و گرهک های مونازیت به صورت پراکنده در شیل ها تظاهر دارند. هوازدگی و فرسایش چنین سنگ هایی سبب آزاد شدن دانه های مونازیت وتمرکز آن در رسوب های دشت جوان و رودخانه ای شده است.