بررسی میزان تماس شغلی با خون در کارکنان و دانشجویان مراکز آموزشی - درمانی دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال 1384

تماس شغلی با خون و مایعات بدن به دلیل خطر بالقوه انتقال عفونت های انتقالی از راه خون به عنوان یکی از مشکلات اساسی شغلی کارمندان و کارکنان دستگاه بهداشتی در 50 سال اخیر مطرح شده است. هدف از این مطالعه تعیین میزان تماس شغلی با خون در کارکنان مراکز آموزشی درمانی تابعه دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال 1384 می باشد.
تحقیق به روش مقطعی بر روی 678 نفر از کارکنان و دانشجویان مراکز آموزشی درمانی شهید بهشتی، نقوی، متینی، اخوان اورژانس مرکزی و گلابچی که از طریق سرشماری انتخاب شدند، انجام شد. اطلاعات مربوط از طریق پرسشنامه ای حاوی 22 سوال که شامل اطلاعات فردی، سابقه تماس شغلی با خون، انواع تماس، زمان و مکان رخ دادن آسیب، وسایل آسیب رسان و نوع خدمت منجر به آسیب می باشد، جمع آوری گردید. سپس این اطلاعات با استفاده از آماره توصیفی تجزیه و تحلیل شد.
از مجموع 678 نفر از کارکنان و دانشجویان که پرسشنامه را تکمیل نمودند 247 نفر مرد (36.4%) و 431 نفر زن (63.6%) بودند. سن افراد مورد مطالعه 28.9±7.6 سال و سابقه کار آنها 9.2±7.36 سال بود. سابقه تماس شغلی با خون در طول مدت خدمت 94% گزارش شد که در سه گروه پرستار اورژانس، تکنیسین اتاق عمل و کاردان و کارشناسان آزمایشگاه به میزان 100% بود. دانشجویان کارورزی پزشکی 91.7% و پرستاری 8/90% تماس با خون را ذکر کردند. 58.2% از پرسش شوندگان در معرض آسیب اجسام نوک تیز و 53.5% در معرض پاشیدن ترشحات بدن بیشتر از یک بار بودند. از میان وسایل آسیب رسان بیشترین فراوانی مربوط به سرسوزن سرنگ های تزریقی با 5/37% بود که در 31.6% از موارد در هنگام انجام تزریقات رخ داده بود. 97.2% از موارد، دست ها دچار آسیب شده بودند. بیشترین آسیب (61.9%) در نوبت کاری صبح اتفاق افتاده بود.
فراوانی بالای تماس شغلی با خون زنگ خطر جدی برای پزشکان و کارکنان مراکز آموزشی درمانی کاشان است. آموزش های کاربردی و راه اندازی دستگاه گزارش دهی و ثبت تماس های شغلی توصیه می شود.