زبان دین در تفکر فلسفی ملاصدرا

مقاله حاضر به بررسی دیدگاه ملاصدرا درباره زبان دین و نیز رابطه صفات الهی با ذات خدا و معناشناسی و تفسیر گزاره های دینی، به ویژه گزاره های ناظر به صفات الهی می پردازد. پیش از ورود به مباحث اصلی، به بررسی مبانی فلسفی ملاصدرا در بحث از زبان دین پرداخته شده است; مباحثی نظیر اصالت وجود، اشتراک معنوی وجود، تشکیک در وجود و مراتب هستی و انسان. در پایان مقاله نیز اشاره ای به روش شناسی تفسیر گزاره های دینی از دیدگاه ملاصدرا رفته است. ملاصدرا در بحث از رابطه صفات و ذات دیدگاه های گوناگون در این باره را بررسی و به عینیت صفات با ذات الهی تاکید می کند. در بحث از تفسیر گزاره های دینی با بررسی دیدگاه های گوناگونی همچون حمل متواطی، اشتراک لفظی و الهیات سلبی معتقد به «حمل تشکیکی» می شود. و در بحث از روش شناسی تفسیر گزاره های دینی به نکات مهمی اشاره می کند که در تفسیر درست و عمیق گفتار خداوند تاثیر زیادی دارند.