مقایسه چند روش تعیین قدرت لنز داخل چشمی پس از جراحی رفرکتیو قرنیه

بررسی روش محاسبه قدرت قرنیه برای اندازه گیری قدرت لنز داخل چشمی (IOL) در بیمارانی که قبلا تحت عمل جراحی رفرکتیو قرنیه قرار گرفته اند.
روش پژوهش: در این مجموعه موارد، 13 چشم از 9 بیمار با سابقه جراحی رفرکتیو قرنیه که تحت عمل جراحی آب مروارید قرار گرفته بودند؛ بررسی شدند. جهت محاسبه قدرت قرنیه در یک مورد از (clinical history method) CHM در 2 مورد از کراتومتری دستی، در 3 مورد از SimK و در 7 مورد از flattest K براساس توپوگرافی رایانه ای در ناحیه 3 میلی متر مرکزی استفاده شد. در هیچ مورد از (contact lens method) CLM استفاده نشد. قدرت IOL با استفاده از فرمول SRKT و به روش مسطح سازی (applantation) محاسبه گردید. همه بیماران توسط یک جراح (م.ع.ج) تحت عمل فیکوامولسیفیکیشن و کارگذاری IOL قرار گرفتند. نتایج رفرکتیو (معادل کروی) نهایی ارایه شده اند.
بیماران شامل 7 مرد و 2 زن با میانگین سنی 51.2±9.3 سال بودند. از 13 چشم مورد مطالعه، 3 چشم قبلا RK (کرانوتومی شعاعی)، 4 چشم لیزیک و 6 چشم PRK (کراتکتومی فوتورکتیو) شده بودند. دو مورد جهت اصلاح دوربینی و بقیه موارد جهت اصلاح نزدیک بینی، تحت عمل جراحی رفرکتیو قرار گرفته بودند. در یک مورد که از CHM استفاده شد؛ رفرکشن بعد از عمل، دوربین (+1.5 دیوپتر) بود. در مواردی که از کراتومتر دستی و SimK استفاده شد؛ نتایج رفرکتیو متغیر و غیرقابل قبول تر بودند (-0.35±0.39 دیوپتر) و در این گروه، بهترین نتایج مربوط به بیمارانی بود که بین 0.5 تا یک دیوپتر بر قدرت IOL محاسبه شده، اضافه شده بود.
برای تعیین قدرت قرنیه به منظور محاسبه قدرت IOL در بیماران دارای سابقه جراحی کراتورفرکتیو، به نظر می رسد در مواردی که اطلاعات قبل از عمل آنها در دسترس نیست؛ استفاده از flattest K براساس توپوگرافی قرنیه و اضافه نمودن 0.5 تا یک دیوپتر به قدرت IOL به دست آمده در چشم هایی که قبلا تحت عمل رفرکتیو برای نزدیک بینی قرار گرفته اند و استفاده از steepest K و کم نمودن یک دیوپتر از قدرت IOL به دست آمده در چشم هایی که قبلا تحت عمل رفرکتیو برای دوربینی قرار گرفته اند؛ روش مفیدی خواهد بود.