مقایسه تشخیص های بالینی بیماران بستری و سرپایی مبتلا به PTSD با آزمون های روان شناختی

هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان هماهنگی تشخیصی مصاحبه های روانپزشکی با پرسشنامه شخصیت سنج چند وجهی مینه سوتا MMPI و مصاحبه PTSD است. بررسی شاخص های روایی و بالینی MMPI و شدت PTSD از دیگر اهداف پژوهش حاضر می باشد.
این پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس بر روی 20 نفر از جانبازان مبتلا به PTSD سرپایی و20 نفر بستری صورت گرفته است. در ابتدا با ایشان مصاحبه روانپزشکی شده و سپس پرسشنامه MMPI و مصاحبه PTSD به همراه جمع آوری اطلاعات جمعیت شناختی اخذ گردید و پس از آن گروه ها با هم مقایسه گردید.
در این پژوهش نشانگان اصلی اختلال استرس پس از ضربه شامل: شاخص های رویای مربوط به ضربه، گوش به زنگ بودن و واکنش از جا پریدن و کاهش شدید علاقه و اشکال در به خواب رفتن بوده و در نمونه بستری بیشترین نمره را کسب کردند. شاخص های تحریک پذیری، محدود شدن طیف عواطف، فلاش بک، اشکال در تمرکز و واکنش های فیزیولوژیک نمرات بالایی را در نمونه سرپایی به دست آوردند. در ضمن در مورد مقیاس های روایی و بالینی MMPI به جز مقیاس های K-Hs-Ma در دو گروه بستری و سرپایی تفاوت معنی داری در سایر مقیاس ها مشاهده نشد.
بحث: بر اساس یافته های این تحقیق، هماهنگی بین مصاحبه های بالینی با پرسشنامه MMPI و مصاحبه PTSD وجود دارد. در حالی که در بیشتر مقیاس های MMPI بین دو گروه بستری و سرپایی تفاوت معنی داری مشاهده نشد.