بررسی اثر استفاده از ترکیب خمیر پانسمان پریودونتال همراه با هیدروکسید کلسیم در کاهش حساسیت عاجی بعد از جراحی پریودونتال

حساسیتهای عاجی از جمله مشکلات شایعی است که بسیاری از بیماران به اشکال گوناگون از آن شکایت دارند. علت ایجاد این حالت، باز شدن توبولهای عاجی به محیط دهان است که در اثر عواملی همچون شکستگی، سایشهای پاتولوژیک دندان وبه خصوص بعد از جراحی های پریودونتال ایجاد میشود. تاکنون درمانهای بسیاری برای این مشکل پیشنهاد شده است. هیدروکسید کلسیم نیز از جمله موادی است که جهت درمان حساسیتهای عاجی بعد از جراحی های لثه ممکن است کاربرد داشته باشد. هدف این مطالعه بررسی اثر خمیرهای پانسمان پریودونتال به عنوان یک حامل جهت کاربرد ماده فوق در کاهش حساسیت عاجی بوده است.
این مطالعه روی 30 بیمار با مشکل پریودونتال پیشرفته که نیاز به جراحی دوکوادرانت در هر فک را داشتند، انجام شد. در هر بیمار یک کوادرانت به عنوان مطالعه و کوادرانت دیگر به عنوان کنترل در نظر گرفته شدند. در گروه مطالعه mg90 از پودر هیدروکسید کلسیم با cm1 از خمیر Co-packمخلوط و در ناحیه جراحی قرار گرفت. خمیر در گروه کنترل فاقد پودر هیدروکسید کلسیم بود، بعد از یک هفته خمیر برداشته شده و میزان حساسیت با استفاده از پوار هوا و سوند وبا استفاده از Visual Analog Scaleارزیابی شد. شاخص پلاک O''leary نیز در دو گروه ثبت گردید. یافته ها با استفاده از آزمون آماری Wilcoxonآنالیز گردیدند.
در پایان مطالعه 21 بیمار مراحل مطالعه را تکمیل نمودند و 9 بیمار به دلایل مختلف از مطالعه خارج شدند. نتایج این مطالعه تفاوت معنی داری را بین دو گروه از نظر میزان حساسیت و تشکیل پلاک نشان نداد اگرچه میزان پلاک در ناحیه ای که از پانسمان همراه با هیدروکسید کلسیم استفاده شده کمتر بود.
از پانسمان پریودونتال به عنوان حاملی جهت کاربرد هیدروکسید کلسیم در درمان حساسیتهای عاجی بعد از جراحی لثه نمی توان استفاده کرد. این ماده به همراه پانسمان پریودونتال می تواند باعث کاهش تجمعات باکتریایی در ناحیه مورد جراحی گردد که ممکن است در سرعت بخشیدن ترمیم بافتهای جراحی شده تاثیر گذار باشد.