فوم: یک ضدعفونی کننده جدید و رفع کننده آلودگی های میکروبی، شیمیایی و هسته ای

پس از کشف میکروب ها، مواد ضدعفونی و رفع کننده آلودگی وارد عرصه های مختلف پزشکی گردید و با گذشت زمان نیاز به استفاده از این مواد بیشتر شد. به طوری که پزشکان، شیمیدان ها و دست اندرکاران امور بهداشتی درصدد برآمدند؛ ضدعفونی کننده ای بسازند که با داشتن خاصیت سمیت انتخابی (selective toxicity) قادر باشد، علاوه بر اثر میکروب کشی، اسپورکش نیز باشد. همچنین، بتوان از آن هم به عنوان ضدعفونی کننده و هم آنتی سپتیک استفاده نمود. با آن که تاکنون مواد شیمیایی مختلف ساخته شده و به منظور کنترل آلودگی های سطحی به کار رفته اند. با این حال وقایع سال های آخیر ضرورت ساخت ترکیبات جدید ضدعفونی کننده و رافع آلودگی های شیمیایی، میکروبی و رادیواکتیو را ایجاب کرده است. با توجه به این موضوع، هدف این مقاله مروری بررسی و نحوه ساخت و کاربرد مواد ضدعفونی کننده جدید می باشد.
معروف ترین، جدیدترین و مؤثرترین ترکیب ضدعفونی کننده جدید فوم (foam) نام گذاری شده است. این ترکیب اغلب تشکیل شده است از یک ماده تولیدکننده کف مثل پراکسید هیدروژن و یک ماده پاک کننده مانند یک دترجنت که در حالت برهم زدن تحت شرایط بازی ساخته شده است.
نتایج بررسی ها نشان داده است، فوم به عنوان یک ماده میکروب کش و نیز یک اسپورکش قابلیت کاربرد به عنوان رفع آلودگی در سطوح بی جان (سطح اشیاء) و جاندار (سطح بدن جانداران) را دارد. این ترکیب از قدرت ضدعفونی کنندگی بسیار بالایی برخودار بوده و در عرض چند دقیقه اسپور های باسیلوس آنتراسیس (Bacillus anthracis) را نابود می کند. همچنین قادر است، عوامل شیمیایی از جمله: سارین، سومان، تابن و خردل را خنثی نماید. همچنین با ایجاد تغییرات در ترکیب شیمیایی آن می توان از آن به عنوان رافع آلودگی های رادیواکتیو استفاده کرد. علاوه بر این ها، پایداری این ترکیب در حد مطلوب گزارش شده است.
در هر حال، فوم از ترکیباتی می باشد که قابلیت کاربرد سه گانه را دارا می باشد. از این رو، این مقاله ضمن بررسی ویژگی های فوم راه کار های لازم برای تهیه و کاربرد آن را ارایه می نماید.