بررسی نقش مفید محیط های طبیعی در مقایسه با محیط های مصنوعی در حوضه دریاچه زریوار

دریاچه زریوار یکی از ذخایر اکولوژیک و منابع توریستی غرب کشور و از منابع آب موجود در فهرست تالابهای سازمان جهانی محیط زیست است که به عنوان منبع تامین آب کشاورزی اراضی پایین دست حوضه نیز مورد استفاده واقع می شود. در حوضه مورد بررسی چهار تیپ کاربری اصلی جنگل، مرتع، زراعت و شهر وجود دارد. تحقیق حاضر شامل دو مرحله اندازه گیری صحرایی مولفه های آلاینده در رواناب انواع کاربری های اراضی و بعد تحلیل آماری اطلاعات ثبت شده بود. برای اندازه گیری میزان تولید مواد آلاینده از سطح هر کاربری پس از تهیه نقشه، سطح هر نوع استفاده از زمین تعیین گردید. میزان رواناب سطح کاربری با در نظر داشتن ضریب رواناب متوسط سالانه حوضه و به کمک روش استدلالی تعیین شد. تجزیه آزمایشگاهی نمونه های رواناب حاصل از بارش بر سطح کاربری ها، به منظور اندازه گیری میزان ازت کل (Total Nitrogen)، فسفر کل (Total Phosphorous)،(BOD5) و کل ذرات معلق (Total Suspended Solids) در 3 تا 6 تکرار و در 4 تیمار انجام شد.
مقایسه کاربری ها از نظر تولید مواد آلاینده و انتقال آن به دریاچه زریوار با استفاده از تجزیه واریانس و مقایسه میانگین ها صورت گرفت و کاربری ها بر حسب میزان آلودگی درجه بندی شدند و در نهایت بار سالانه آلودگی وارده به دریاچه برآورد شد. تحلیل نتایج بدست آمده نشان می دهد که آلودگی بیشتر به ترتیب در کاربری زراعت، شهری، چمنزار و جنگل تولید می شود.