بررسی اثر ایمونیزاسیون با دو آنتی ژن مختلف بر علیه LDL اکسید بر ایجاد و توسعه آترواسکلروز در خرگوش

مطالعات گوناگون از LDL اکسید شده (OX-LDL) به عنوان یکی از آنتی ژن هایی که دارای نقش اساسی در ایجاد آسیب های اولیه آترواسکلروز می باشد، نام می برند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر ایمونیزاسیون با دو آنتی ژن متفاوت تهیه شده از OX-LDL در خرگوش، سعی در شناخت بیشتر ارتباط سیستم ایمنی و آترواسکلروز دارد.
ابتدا LDL از پلاسمای انسانی استخراج و خالص شده سپس با دو روش مالون دی آلدئید (MDA) و یا مس (CU++) اکسید شد. خرگوش ها به سه گروه 6 تایی تقسیم شده و پس از دو هفته که همگی تحت رژیم غذایی پایه بودند، اقدام به ایمونیزاسیون توسط MDA-LDL یا CU-LDL در آنها شد. در گروه کنترل نیز از بافر فسفات نمکی (PBS) استفاده گردید. ایمونیزاسیون در هفته های 2، 4، 6 و 8 نیز مجددا با همین مواد تکرار شد و در هر مرحله میزان آنتی بادی OX-LDL اندازه گیری شد. در پایان هفته هشتم، هر گروه به مدت دو ماه تحت رژیم غذایی پرکلسترول قرار گرفت. در ابتدا و انتهای مطالعه، فاکتورهای بیوشیمیایی آنها مورد ارزیابی قرار گرفت و در انتهای مطالعه نیز میزان رگه چربی (Fatty Streak) در عروق کرونر (راست و چپ) و آئورت آنها مورد ارزیابی پاتولوژیک قرار گرفت.
ایمونیزاسیون با MDA-LDL در رژیم پرکلسترول موجب کاهش معنی دار میانگین کلسترول و LDL-C و قندخون ناشتا (FBS) در انتهای مطالعه شد و به طور معنی داری از میزان رگه چربی در آئورت و کرونر راست این گروه نسبت به گروه پر کلسترول (کنترل) کاسته شد. ایمونیزاسیون با CU-LDL در رژیم پرکلسترول موجب کاهش معنی دار میانگین FBS، تری گلیسرید و کلسترول در انتهای مطالعه شد ولی تاثیر معنی داری بر کاهش رگه چربی در این گروه نسبت به گروه پرکلسترول (کنترل) مشاهده نشد. در گروه تحت رژیم پرکلسترول ایمونیزه شده با CU-LDL تغییرات میانگین CRP هم نسبت به گروه پرکلسترول (کنترل) و هم نسبت به گروه پرکلسترول ایمونیزه شده با MDA-LDL به طور معنی داری کاهش نشان داد.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که فرضیه اثرات حفاظتی پاسخ های ایمنی بر آترواسکلروز بستگی به نوع اتوآنتی بادی همراه دارد، به طوریکه ایمونیزاسیون با MDA-LDL نسبت به CU-LDL با سازوکاری متفاوت در پیشگیری از آترواسکلروز موثر بوده است.