شیوع چاقی در زنان 15 تا 65 ساله شهر گناباد

چکیده چاقی عامل خطر برای بروز بسیاری از بیماری ها نظیر بیماری های قلبی- عروقی، پرفشاری خون و دیابت است و بخش قابل ملاحظه ای از افراد کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه را گرفتار نموده است و از آن به عنوان مهمترین عارضه تغذیه ای و یک معضل اجتماعی در سطح جهان یاد می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع انواع چاقی در زنان شهر گناباد انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، در مجموع 440 مونث 15-65 ساله که به روش خوشه ایدر سطح شهر گناباد انتخاب شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. اندازه گیری چاقی با دو معیار شاخص توده بدنی (BMI) و نسبت دور کمر به باسن (WHR) صورت گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمونهای آماری رگرسیون، پیرسن، آنالیز واریانس در سطح معنی داری 05/0P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. با معیار BMI، 5/14% زنان مورد پژوهش چاق (30BMI)، 7/27% آنان دارای اضافه وزن (9/29-25=BMI) و 22% دچار چاقی شکمی (85/0WHR) بودند. با دو شاخص BMI و WHR ارتباط معنی داری بین تحصیل و شیوع چاقی وجود داشت؛ همچنین این ارتباط بین عارضه چاقی با سه متغیر تاهل، یائسگی و تعداد بارداری مشاهده شد. 6/26% متاهلین و تنها 5/2% مجردین، 8/64% زنان یائسه و فقط 8/13% زنان غیریائسه چاق بودند. شیوع این عارضه در زنان فاقد بارداری 9/11% و در زنان با حداقل 6 حاملگی، 5/67% بود. بر اساس آزمون رگرسیون، ارتباط معنی داری بین چاقی و افزایش سن وجود داشت. میزان چاقی از 7/7% در سنین 20-24 سالگی بتدریج افزایش نشان داد تا به 7/72% در گروه سنی 55-65 سال رسید. یافته ها رابطه مستقیم بین چاقی والدین (بخصوص مادر) و بروز چاقی در دختران را تایید می نماید. آموزش در مورد چاقی و عوارض آن، تشویق افراد به تغییر عادات غذایی و انجام فعالیت فیزیکی و ورزش می تواند در جهت کاهش شیوع چاقی و بیماری های وابسته به آن موثر باشد.