بررسی حساسیت و ویژگی نشان گرهای تومور آنزیم تلومراز، هورمون پاراتیروئید، آنتی ژن کارسینوژن جنینی (CEA) و Cyfra 21-1 در تشخیص سرطان ریه

یافتن نشان گرهای مناسب بدخیمی ها با حساسیت و ویژگی بالا روش مناسبی برای تشخیص زودتر، پاسخ به درمان و پیگیری بعد از درمان سرطان ها است. این مطالعه با هدف مقایسه ی حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی و کارایی آنزیم تلومراز با نشان گرهای آنتی ژن کارسینوژن جنینی (CEA)، CYFRA 21-1 و هورمون پاراتیروئید در تشخیص بیماری سرطان روی مبتلایان به سرطان ریه و بیماری های غیرتوموری ریوی مراجعه کننده به مرکز تحقیقات بیماری های ریوی دانشگاه علوم پزشکی تبریز طی سال های 85-1383 صورت گرفت.
این مطالعه با طراحی ارزش تشخیصی روی 50 فرد مبتلا به سرطان ریه و 20 بیمار مبتلا به بیماری های غیرتوموری ریوی صورت گرفت. میزان فعالیت تلومراز با روش PCR-ELISA در نمونه های بیوپسی و سطوح سرمی هورمون پاراتیروئید، آنتی ژن سرطان زای جنینی (CEA) و Cyfra 21-1 به روش الیزا اندازه گیری شد. سپس حساسیت، ویژگی و بقیه ی شاخص های ارزش تشخیصی محاسبه شد. از آزمون t مستقل و آزمون من ویتنی یو جهت مقایسه میانگین های کمی بین دو گروه استفاده گردید.
آنزیم تلومراز بالاترین حساسیت و کارایی در تشخیص سرطان ریه را به ترتیب با 76 و 9/82 درصد نشان داد. میانگین این مقادیر برای نشان گرهای تومور Cyfra21-1، برابر 58 و70 درصد محاسبه شد. بیشترین حساسیت نشان گر تومور تلومراز برای بیماران با سرطان یاخته ای بزرگ و کوچک با 100 درصد محاسبه شد. نشان گر تومور Cyfra21-1بیشترین میزان حساسیت را برای سرطان یاخته ای بزرگ با 98 درصد نشان داد.
آنزیم تلومراز نسبت به Cyfra21-1 و CEA در تشخیص سرطان ریه از حساسیت و کارایی بالایی برخوردار است. نتیجه ی مثبت آنزیم تلومراز می تواند به عنوان یکی از عوامل تشخیصی سریع به ویژه در درجات پایین بیماری مطرح شود.