بررسی شیوع ژن های آنزیم های تغییر دهنده آمینوگلیکوزیدها در انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فسیوم در ایران

سویه های مقاوم به غلظت های بالای جنتامایسین در بیمارستان های تهران شایع می باشد. شناخت ژن های مسئول مقاومت در پیش بینی نوع مقاومت احتمالی به سایر آمینو گلیکوزیدها و اتخاذ سیاست های درمانی موثر می باشد.
در این مطالعه ابتدا سویه های انترو کوکوس مقاوم به غلظت های بالای جنتامیسین با دیسکهای حاوی 120 میکروگرمی شناسائی و جدا شدند. 79 سویه انتروکوکوس فکالیس و 35 انتروکوکوس فسیوم دارای این مقاومت بودند. این جدایه ها از سه بیمارستان در تهران در طی دو سال(1384-1383) جمع آوری شدند. حد اقل غلظت کشنده برای جنتامیسین به روش ماکرو براث انجام گردید. تست های حساسیت دارویی به روش کر بی بوئر برای آنتی بیوتیک های آمیکاسین، نتیل مایسین، توبرامایسین و کانامایسین انجام شدند. تمامی جدایه ها برای انجام واکنش زنجیره ای پلیمراز ژنهای تغییر دهنده آمینوگلیکوزیدها(Aminoglycoside modifying Enzymes; MEs) که شامل (aac(6)-aph(2)، aph(2)-Ib, aph(2)-Ic, aph(2)-Ia, aph(2)-Id, aph(3)-IIIa, و ant(4)-Ia می باشند انتخاب شدند.
59جدایه (52%) فنوتیپ HLGR (High Level Gentamicin Resistant)را نشان دادند. MIC جنتا میسین درتمام سویه های HLGR بین 64 تا500 میکروگرم در میلی لیتر متغیر بوده (64

نتیجه گیری

سویه های فاقد این ژنها به تمامی آمینوگلیکوزیدهای تست شده در این مطالعه حساس بودند. به دلیل حضور ژن aac(6)-aph(2)اغلب سویه های مقاوم به جنتا مایسین به سایر آمینو گلیکوزیدها مقاوم می باشند.