تنوع ژنتیکی HLA-DRB1 در جمعیت نرمال ایرانی

سابقه و هدف ژن های مجموعه اصلی سازگاری نسجی(MHC) دارای بیشترین تنوع ژنتیکی در ژنوم هر گونه می باشند. ژن های MHC انسانی بر روی کروموزوم 6 واقع شده و HLA نامیده می شوند. آنتی ژن های کلاس I و II HLA، کنترل ژنتیکی پاسخ های ایمنی را به عهده دارند. شناسایی آلل های HLA به طور وسیعی در امر پیوند، بیماری های مرتبط با HLA و مطالعات جمعیت شناسی مورد استفاده قرار می گیرند. در میان ژن های مختلف HLA، ژن های DRB1 جزو متغیرترین آن ها محسوب می شوند. در این پژوهش به دلیل اهمیت آنتی ژن های DRB1 در پیوند مغز استخوان، این آنتی ژن ها در جمعیت نرمال مورد مطالعه قرار گرفتند. این مطالعه جزو مطالعاتی است که در این راستا و در ارتباط با تعیین آنتی ژن های HLA-DR در نژادهای مختلف ایرانی و نه یک گروه خاص انجام شده است.
مواد وروش ها مطالعه انجام شده از نوع توصیفی بود. در این مطالعه به روش نمونه گیری تصادفی از خون کامل 466 فرد نرمال اهداکننده مغز استخوان، DNA استخراج شده و قطعاتی از جایگاه ژنی HLA-DRB با استفاده از 23 جفت آغازگر اختصاصی و به کارگیری روش PCR-SSP تکثیر گردید. در نهایت ارزیابی باندهای ایجاد شده با انجام الکتروفورز روی ژل آگارز انجام گرفت. تحلیل آماری با استفاده از برنامه آمای 5/11 SPSS و با تعیین فراوانی صورت گرفت.
یافته ها شایع ترین فراوانی آلل های DRB1 در جمعیت نرمال ایرانی، متعلق به11 * DRB1 (0/20%) بوده و به دنبال آن 13 * DRB1 (4/11%)، 15 * DRB1 (4/11%) و 04 * DRB1 (0/10%) بیشترین فراوانی را دارا می باشند. در حالی که آلل 09 * DRB1 از کمترین فراوانی(9/0%) برخوردار است.
نتیجه گیری این تحقیق تنوع ژنتیکی در جمعیت مختلط ایرانی را از نظر آلل های HLA-DRB1 نشان می دهد. در این مطالعه نزدیکی جمعیت ایرانی با جمعیت های اروپای شرقی و جنوبی دیده شد.