مقایسه بی دردسازی بعد از توراکوتومی پوسترولترال با چهار روش فنتانیل اپیدورال، بوپیواکانین اپیدورال، بوپیواکائین بین دنده ای و پتیدین وریدی

پیام:
چکیده:
مقدمه
درد پس از عمل، یکی از عوارض مهم جراحی است که باعث ناتوانی و شکایت بیماران می شود. درد بعد از توراکوتومی، به علت وسعت عمل شدیدتر است، باعث اختلال وضعیت تنفسی می شود و بیماران شکایت بیشتری از آن دارند. بنابراین کنترل درد در این بیماران مهم است. در مطالعات گذشته روش های متعددی برای کنترل درد این بیماران به کار رفته است. در این مطالعه چهار روش رایج تر بی دردسازی بعد از توراکوتومی انتخاب و با همدیگر مقایسه شده است.
روش کار
در این مطالعه 100 بیمار توراکوتومی شده با برش پوسترولترال انتخاب و به چهار گروه 25 تایی به شکل تصادفی تقسیم شدند. چهار روش بی دردسازی (الف) کاتتر اپیدورال + فنتانیل، (ب) کاتتر اپیدورال + بوپیواکائین، (ج) کاتتر بین دنده ای + بوپیواکائین و (د) پتیدین وریدی جهت بی دردسازی به کار رفت و میزان بی دردی بر اساس جدول رتبه بندی پنجگانه درد، پتیدین مصرفی و تغییرات معیارهای تنفسی در این بیماران اندازه گیری شد. نتایج حاصل با نرم افزار SPSS و به کارگیری آزمون های تی، مجذور کای، آنالیز واریانس یک طرفه و post hoc test Tukey با همدیگر مقایسه شدند.
یافته ها
یافته های این مطالعه شامل موارد زیر است: میزان بی دردی در گروه های چهارگانه الف، ب، ج و د با همدیگر تفاوت معنا دار داشت (00/0 p≈). میزان درد در گروه ج به اندازه 77/0 کمتر از گروه الف (001/0 p=) و در گروه د به اندازه 54/0 کمتر از گروه الف بود (04/0 p≈) و مقایسه تفاوت درد در گروه های دیگر، دو به دو تفاوت معنا دار آماری نداشت میزان پتیدین تکمیلی در گروه د نسبت به گروه های الف، ب و ج به ترتیب mg 9/61، mg 6/46 و mg 6/46 کمتر بوده است (00/0 p≈). همچنین در گروه ب افت معیارهای تنفسی FEV1 و FVC نسبت به دیگر گروه ها کمتر بود ولی تفاوت از نظر آماری معنادار نیست. میزان FVC / FEV1 در گروه ها با همدیگر متفاوت است (001/0 p =) که از نظر آماری معنا دار است.
نتیجه گیری
در این مطالعه روش بی دردسازی که از همه جوانب بر دیگر روش ها برتری داشته باشد یافت نشد. ولی به نظر می رسد روش ج و د بی دردسازی بهتری دارند و روش ب باعث وضعیت بهتر معیارهای تنفسی بعد از عمل می شود.
زبان:
فارسی
در صفحه:
46
لینک کوتاه:
magiran.com/p465080 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!