ترومبوز حاد دریچه های مصنوعی قلب درمان جراحی یا ترومبولیتیک

ترومبوز دریچه مصنوعی قلب یکی از عوارض خطرناک آن می باشد. شیوع ترومبوز 1/0% در سال در آئورت و 35/0% در میترال می باشد. این عارضه اغلب به علت درمان ضد انعقادی ناکافی رخ می دهد. درمان جراحی مداخله اصلی است که با ریسک بالای مرگ و میر همراه بوده و درمان ترومبولیتیک به عنوان یک آلترناتیو جراحی همواره مورد بحث است. این بررسی ده ساله نتایج مداخلات جراحی یا ترومبولیتیک را در بیماران با اختلال دریچه فلزی بستری شده ارزیابی می نماید.
در این مطالعه 65 بیمار را که طی سالهای 1375 لغایت 1384 در بیمارستان شهید مدنی تبریز با اختلال عملکرد دریچه مصنوعی فلزی بستری و تحت درمان قرار گرفته بودند مورد بررسی قرار دادیم، که در این بررسی اتیولوژی اختلال عملکرد دریچه، وضعیت انعقادی هنگام بستری، علائم بالینی، نوع درمان اتخاذ شده به همراه ارزیابی مداخلات درمان جراحی و ترومبولیتیک استخراج گردیده و نتایج حاصله به صورت درصد فراوانی بیان گردید.
از 65 بیمار 46 مورد (7/70%) با دریچه مصنوعی میترال و 19 مورد (3/29%) با دریچه مصنوعی آئورت بودند. علائم کلینیکی بیماران 54 مورد (83%) تنگی نفس، 5 مورد (7%) کاهش صدای دریچه مصنوعی و 4 مورد (6%) آمبولی محیطی و 2 مورد (3%) طپش قلب بود و در 57 بیمار (88%) INR زیر حد درمانی ثبت شده بود. در این بیماران 17 مورد درمان ترومبولیتیک دریافت نموده بودند که 11 مورد (6/84%) پاسخ کامل به درمان و 3 مورد (6/17%) پاسخ ناکامل و کاندید جراحی بطور کلی و 3 مورد (6/17%) مرگ در این گروه ثبت گردیده بود که موارد پاسخ با با درمان جراحی اختلاف معنی داری داشت (05/0< P). درمان جراحی در 51 مورد بیماران صورت گرفته بود که (20%) 10 مورد مرگ در این بیماران وجود داشت که در مقایسه با درمان طبی موارد مرگ و میر بطور معنی داری بیشتر بود (05/0 < P). در حین جراحی 30 مورد ترومبوس و 11 مورد پانوس و 10 مورد ترمبوس بر روی پانوس گزارش شده بود.
درمان با ترومبولیتیک وریدی در اغلب موارد ترومبوز حاد دریچه های مصنوعی فلزی سمت چپ قلب، روش مؤثری بوده و بخصوص در مواردیکه از شروع علائم زمان کمتری سپری شده و جراحی اورژانس با احتمال عوارض بالا و مرگ و میر بیشتری همراه است بسیار حیاتی بنظر می رسد.