توسعه تعدادی از شاخص های حساسیت هیدرولیکی سازه ای و کاربرد آنها در تحلیل فرایند بهره برداری کانال های آبیاری

شیوه آنالیز حساسیت از جمله شیوه های نوین مطالعه جریان بوده که از اواخر دهه نود میلادی مطرح گردیده و در حال حاضر مراحل توسعه خود را طی می نماید. در این روش با استفاده از روابط جریان دایمی و اطلاعات وضعیت ساختار فیزیکی شبکه های آبیاری، واکنش سیستم نسبت به تغییرات و اختلالات هیدرولیکی و سازه ای مورد ارزیابی قرار گرفته و امکان مطالعه جریان فراهم می گردد. در این تحقیق ضمن تدوین تعدادی از شاخص های حساسیت هیدرولیکی سازه ای، از این شاخص ها در رفتارسنجی جریان یک کانال آبیاری استفاده شد. بدین منظور، با استفاده از نتایج شبیه سازی های یک کانال واقعی با مدل Sobek، شاخص های حساسیت در دو گزینه بهره برداری محاسبه و بر اساس آنها، به مطالعه روند تنظیم و توزیع جریان درسطح کانال پرداخته شد. نتایج نشان داد، شاخص های حساسیت از کارایی قابل توجهی در ارزیابی پتانسیل سازه ها و بازه های کانال به عملیات بهره برداری برخوردار می باشند. یافته های تحقیق بیانگر آن است که با محاسبه مقادیر کمی این شاخص ها در سطح کانال های آبیاری، سیستم اطلاعاتی جامعی تهیه گردیده که ضمن فراهم آمدن امکان ارزیابی پتانسیل پاسخگویی سیستم نسبت به اختلالات سازه ای، امکان برآورد دقت عملیات بهره برداری سازه ها و هم چنین شیوه و فرکانس مناسب بهره برداری آنها متبلور می گردد.