اثر بیهوشی استنشاقی با جریان گازی کم بر وضع همودینامیک حین عمل و مقایسه آن با بیهوشی با جریان گازی زیاد

روش بیهوشی با جریان گازی کم که در آن جریان گاز تازه کمتر از حجم دقیقه ای بیمار می باشد باعث بهبود مراقبت از بیمار می شود ومزایایی دارد از جمله؛ کاهش هیپوترمی حین عمل، کاهش لرز بعد از عمل و افزایش منافع اقتصادی و زیست محیطی. هدف از این مطالعه تعیین اثر بیهوشی استنشاقی با جریان گازی کم بر وضع همودینامیک حین عمل و مقایسه آن با بیهوشی با جریان گازی زیاد بود.
این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی یک سو کور آینده نگر بود، در سال 1384 در بیمارستان امام خمینی تبریز انجام گرفت. در این بررسی 97 بیمار با وضعیت فیزیکی I و II که کاندیدای عمل لاپاراتومی بودند بعد از القاء معمولی بیهوشی، در مرحله نگهداری به دو گروه I (بیهوشی با جریان زیاد) و گروه II (بیهوشی با جریان کم) تقسیم شدند. تمام بیماران در طول عمل از نظر فعالیت الکتریکی قلب، فشار خون، ضربان قلب، درصد اشباع اکسیژن، دی اکسید کربن انتهای بازدمی، درجه حرارت، اندازه گیری درصدهای دمی و بازدمی اکسیژن و نیتروس اکساید و هالوتان مانیتور شدند. 46 بیمار تحت بیهوشی با جریان زیاد و 51 بیمار تحت بیهوشی با جریان کم قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری مجذور کای، مان ویتنی یو، تی غیر زوجی و تکراری آنالیز گردید.
میانگین فشارخون در گروه I قبل از عمل (سیستول20±138 و دیاستول 15±78 میلی متر جیوه)، حین عمل (سیستول31±105 و دیاستول10±64 میلی متر جیوه) و در ریکاوری (سیستول15±116 و دیاستول13±70 میلی متر جیوه) بود. میانگین فشارخون در گروه II قبل از عمل (سیستول22±139 و دیاستول22±79 میلی متر جیوه)، حین عمل (سیستول21±122 و دیاستول 17±75 میلی متر جیوه) و در ریکاوری (سیستول15±118 و دیاستول17±77 میلی متر جیوه) بود که تفاوت های موجود معنی دار است)01/0.(p= میانگین ضربان قلب در گروه I قبل از عمل 18±90، حین عمل 14±70 و در ریکاوری 126 ضربان در دقیقه بود. در گروه II، میانگین ضربان قلب قبل از عمل 21±9/87، حین عمل 16±86 و در ریکاوری 17±104 ضربان در دقیقه بود که تفاوت ها معنی دار بوده است. اختلاف معنی داری از نظر جنس، سن و وزن بین دو گروه وجود نداشت.
نگهداری بیهوشی با جریان کم گازهای بیهوشی، وضع همودینامیک بیشتری را حین عمل جراحی حفظ می کند.