نقش اضطراب در بروز یووییت قدامی ایدیوپاتیک

ارزیابی نقش اضطراب در بروز یووییت قدامی حاد ایدیوپاتیک.
روش پژوهش: در این مطالعه مورد- شاهدی، سه گروه شامل 30 بیمار مبتلا به یووییت قدامی، 30 بیمار به کونژنکتیویت و 30 فرد سالم به عنوان گروه شاهد، با استفاده از مصاحبه بالینی ساختارمند و آزمون اضطراب زونگ (Zung) از نظر وضعیت اضطراب مورد بررسی قرار گرفتند. از آزمون های t و مربع کای در تحلیل آماری استفاده شد.
میانگین اضطراب در مبتلایان به یووییت قدامی 37.5، در مبتلایان به کونژنکتیویت 33.5 و در گروه شاهد 33.5 بود که در مبتلایان به یووییت قدامی در مقایسه با دو گروه دیگر به طور معنی داری بالاتر بود. در 23 درصد از مبتلایان به یووییت و 7 درصد از مبتلایان به کونژنکتیویت، اضطراب بسیار شدید و در 17 درصد از افراد گروه شاهد، اضطراب شدید وجود داشت. هم چنین 77 درصد از مبتلایان به یووییت، 70 درصد از مبتلایان به کونژنکتیویت و 83 درصد از افراد گروه شاهد متاهل بودند و درصد مردان در این سه گروه به ترتیب 60 درصد، 53 درصد و 57 درصد بود. میانگین سنی مبتلایان به یووییت 42.6 سال، مبتلایان به کونژنکتیویت 33.6 سال و گروه شاهد 31.1 سال بود که تفاوت بین میانگین سنی گروه ها معنی دار بود (P<0.01، F=3.09).
یافته های ما نیز موید این نظریه اند که اضطراب می تواند در بروز یووییت قدامی حاد ایدیوپاتیک موثر باشد.