بازنگری جایگاه حرفه ای داروسازان در نظام سلامت کشور و بررسی دیدگاه های پزشکان و داروسازان در قبال تاثیر آن بر ارتباط حرفه ای دو رشته

جامعه نگری1 یک شاخص مهم در بررسی عملکرد نظام های سلامت است و اجرای آن در حیطه داروسازی، وابسته به تعریف جایگاه مشخص حرفه در نظام سلامت است. تقویت ارتباطات حرفه ای و اجرای اصول داروسازی جامعه نگر، منجر به افزایش کیفیت ارایه خدمات در نظام سلامت خواهد شد. تحقیق حاضر، تهیه، طراحی و اجرا گردید تا بتوان از نتایج آن، در جهت اجرای این اصول استفاده کرد.
در یک مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی، 480 نفر از پزشکان و داروسازان شهر اصفهان انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه خود ایفای نگرش سنج 5 رتبه ای لیکرت بود، که برای افزایش روایی و پایایی آن، مراحل پیش مقدماتی 2 و سپس مرحله پایلوت اجرا شد. روایی و پایایی در پرسشنامه پایلوت محاسبه گردید. از ضریب آلفای کرنباخ برای تعیین پایایی استفاده شد. آلفای کرنباخ پس از اصلاح پرسشنامه به 8/0 رسید. ورود و آنالیز اطلاعات با کمک نرم افزار SPSS ویرایش 10 صورت گرفت و از آزمون های تی استیودنت 3، مجذور کای 4 و آنالیز واریانس 5 جهت آنالیز داده ها استفاده گردید. در تعیین پایایی پرسشنامه، از محاسبات آنالیز عاملی 6 استفاده و مقدار ویژه 7 حساب شد. در نهایت، پرسشنامه اصلی، در قالب 35 گزاره استاندارد با روایی و پایایی مشخص و قابل قبول تهیه شد.
برای افزایش پایایی 8 پس از حذف 13 گزاره (از مرحله پیش مقدماتی با 48 گزاره به مرحله نهایی با 35 گزاره) آلفای کورنباخ به 8/0 رسید. اختلاف میان پزشکان و داروسازان در خصوص «اصول آموزش پزشکی و داروسازی» و نیز، مفهوم «داروسازی جامعه نگر» معنی دار بود. بر اساس آنالیز عاملی، اکثر پزشکان و داروسازان با بازنگری نقش داروسازان و رسیدن به جایگاه بهینه داروسازی موافق بودند.
بحث: واگذاری مسئولیت های مرتبط با حرفه داروسازی به داروسازان و ارایه مراقبت های دارویی و خدمات داروسازی جامعه نگر توسط آن ها، مورد توافق اکثر پزشکان و داروسازان بود. همچنین، ارایه آموزشهای مناسب و ویژه به دانشجویان دو رشته پزشکی و داروسازی و اصلاح سرفصل های درسی دانشکده های داروسازی، می تواند به بهبود این روند، کمک شایانی بنماید.