شیوع چند قلویی و عوارض منجر به بستری در نوزادان متولد بیمارستان شهید بهشتی و زایشگاه شبیه خوانی کاشان در سال80-1379

با توجه به اهمیت چندقلوئی و عوارض و تاثیر آن بر مرگ و میر نوزادان چندقلو و عدم وجود آمار دقیقی از شیوع آنها در بین نوزدادان این منطقه و همچنین به علت نقش مداخله و درمان سریع عوارض جهت جلوگیری از پیامدهای درازمدت، این تحقیق در منطقه کاشان طی سالهای 1379 تا 1380 انجام گرفت.
پژوهش حاضر به صورت توصیفی با استفاده از پرسشنامه ها صورت پذیرفت. تمام نوزادان چندقلوی بستری شده در بخش نوزادان، مورد بررسی قرار گرفتند. سن حاملگی نوزاد، جنس، سن مادر، نوع عارضه منجر به بستری، وزن هنگام تولد، فصل تولد، مرگ و میر، سابقه خانوادگی چندقلویی و سابقه مصرف داروهای محرک تخمدانی در مادر، ثبت گردید.
از 10011 تولد زنده، 142مورد (41/1درصد) دو قلویی، 8مورد (079/0درصد) سه قلویی و 1مورد (009/0درصد) چهارقلوئی وجود داشت که تعداد 58مورد (79/40درصد) دوقلو، 5مورد (5/62درصد) سه قلوها و 1مورد (100درصد) چهارقلو بستری شدند. شایعترین عارضه در دوقلوها نارسی به میزان 84درصد بود. میزان مرگ و میر در دوقلوها 15مورد (5/13درصد) و در سه قلوها 3مورد (4/21درصد) بود ولی در چهارقلوها مرگ و میر وجود نداشت. میزان مرگ یک قل براساس وزن تولد در نوزادان کمتر از 1500گرم 2مورد (40درصد)، در نوزادان 2500-1500گرم 4مورد (2/12درصد) و در نوزادان طبیعی 1مورد (5درصد) و مرگ هر دوقل در نوزادان کمتر از 1500گرم 3مورد (60درصد) و در 2500-1500گرم 1مورد (3درصد) بود و در نوزادان طبیعی دیده نشد. بیشترین شیوع فصلی دو قلویی در فصل زمستان با 39مورد (4/27درصد) بود.
نتیجه گیری و توصیه ها: شیوع نارسی در چندقلوها بیشتر از آمارهای اعلام شده است و از آنجایی که نارسی مهمترین علت پیش آگهی بد در نوزادان چندقلو است و به همراه وزن پایین موقع تولد مهمترین علت مرگ و میر در چندقلوهاست، پیشگیری از زایمان زودرس پیشنهاد می شود.