بررسی عوارض حاد دیابت ملیتوس در بیماران بستری شده در بیمارستان شهید بهشتی کاشان از سال 1370 تا 1378

با توجه به شیوع دیابت دردنیا، عوارض شناخته شده آن، نقش عوامل اپیدمیولوژیک در پیش آگهی بیماران و به منظور تعیین عوارض حاد دیابت، خصوصیات اپیدمیولوژیک و میزان مرگ و میر ناشی از این عوارض، این تحقیق روی بیماران بستری، طی سال های 78-1370 در بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام گرفت.
تحقیق به روش مطالعه داده های موجود بر روی کلیه مبتلایان به دیابت ملیتوس و بستری انجام گرفت. خصوصیات فردی بیمار و ویژگی های بیماری بیماران، پس از بستری در بیمارستان از روی پرونده های آن ها استخراج شده و در فرم های اطلاعاتی ثبت گردید و با استفاده از جداول فراوانی و آمار توصیفی ارایه شد.
در طول مطالعه، 114 بیمار دیابتی که دچار 144 مورد از عوارض حاد شده بودند، بررسی شدند که از این تعداد 54 مورد (5/37 %) دچار کتواسیدوز دیابتی، 9 بیمار (3/6 %) دچار کمای هیپراسمولار و 81 بیمار (2/56 %) هیپوگلیسمی شده بود. شایع ترین محدوده سنی ابتلا به DKA، 20-12 سال بود که 21 بیمار (9/138 %) دراین گروه سنی قرار داشتند. در این تحقیق از 54 بیمار DKA که 6 بیمار (1/11 %) فوت کردند. 6 بیمار از 9 بیمار کمای هیپراسمولار و 5 بیمار از 81 بیمار دچار هیپوگلیسمی فوت کردند.
نتیجه گیری و توصیه ها: شایع ترین عارضه حاد دیابت در بیماران بررسی شده، هیپوگلیسمی بوده است. فراوانی DKA درمحدوده 20-12 سال از بقیه سنین بیشتر بود و کمای هیپراسمولار و هیپوگلیسمی گروه سنی بالای 60 سال از سایر گروه های شایع ترین بود. مرگ و میر در اثر کمای هیپراسمولار، هیپوگلیسمی و کتواسیدوز دیابتی در بیماران تیپ Џ دیابت (NIDDM) نیز اتفاق افتاده است. لذا مطالعه ای تحلیلی برای شناخت عوامل به وجود آورنده عوارض بیماری و نیز مطالعه ای تجربی برای کاهش بروز بیماری ودرمان آن توصیه می شود.