تحلیل معرفت و چالش های معاصر

در عصر حاضر، رویکردهای گوناگونی در معرفت شناسی مشاهده می شوند. در رویکرد مبتنی بر فلسفه تحلیلی، یکی از مباحث مهم و بنیادین «تحلیل معرفت» است. بسیاری از معرفت شناسانی که چنین رویکردی دارند به تحلیل فلسفی یا تعریف حقیقی آن پرداخته، پس از نقد تعریف سنتی «معرفت»، تلاش کرده اند نقص های آن را ترمیم کنند و در نتیجه، تعریفی جامع و مانع ارائه دهند. اختلاف میان این عده درباره تعریف «معرفت» و بیان مولفه ها یا شرایط آن و نیز درستی یا نادرستی اصل تحلیل، به رغم سال ها بحث و پژوهش، عمیق تر شده است. در مقابل، عده ای بر اساس مبانی ویژه خود، تحلیل معرفت را نادرست می دانند.
به نظر مولف، نه تنها به تحلیل فلسفی معرفت و تعریف حقیقی آن نیازی نیست، بلکه حتی این کار ناممکن است. اگر «معرفت» به تعریف نیاز داشته باشد، تعریف قراردادی کفایت می کند. در واقع، نظر نگارنده درباره این مسئله دو جنبه دارد: سلبی و اثباتی. جنبه سلبی آن تردید در امکان دست یابی به تحلیل دقیق معرفت یا انکار آن است، و جنبه اثباتی آن ارائه راه حلی برای حل مسئله. البته برخی از معرفت شناسان معاصر بر اساس مبانی ویژه خود، به نتیجه اول رسیده اند؛ اما به جهت دوم تاکنون توجهی نشده است. این مقاله تلاش کرده است راه حلی برای مسئله مزبور ارائه دهد که با آن می توان به این نزاع طولانی خاتمه داد.