بررسی پارامترهای صوتی در فرآیند آواسازی افراد طبیعی بزرگسال و عوامل مؤثر بر آن

داده های آیرودینامیک می توانند در تشخیص افتراقی، ارزیابی و درمان مشکلات و اختلالات پیچیده ای مانند ندولهای تار صوتی، خیشومی شدگی، اختلالات تولیدی، صوت، حنجره ای، تنفسی و ریوی مورد استفاده قرار گیرند. هدف از انجام این مطالعه تعیین متوسط زمان آواسازی، حجم آواسازی و میزان جریان هوای خروجی و همچنین ارتباط بین این پارامترها در دو حالت تنفس طبیعی و عمیق می باشد.
روش تحقیق: این پژوهش به صورت مقطعی بوده و به شیوه توصیفی تحلیلی بر روی 103 نفر شامل 67 مرد و 36 زن انجام پذیرفت. در این پژوهش با استفاده از یک ضبط صوت و میکروفن صدای افراد ضبط شده و زمان با استفاده از یک کرنومتر ثبت می گردید و بلندی صدا توسط VU meter کنترل می گردید و با استفاده از یک اسپیرومتر 9 لیتر حجم ریه و آواسازی هر فرد ثبت گردید. نهایتا داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون t-test و همبستگی پیرسون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
بر حسب تفاوت شرایط تنفس طبیعی و عمیق، زمان و حجم آوسازی و میزان جریان هوا در حین تنفس عمیق به طور معنی داری بیشتر از تنفس طبیعی است (05/0 P<). از سویی دیگر، با توجه به تفاوت جنسیتی بین افراد شرکت کننده در مطالعه بیشتر یافته ها به لحاظ آماری حاکی از تفاوت معنی داری در میانگین های زمان آواسازی، حجم آواسازی و میانگین جریان هوا بین زنان و مردان در حین تنفس طبیعی و عمیق بود (05/0 P<). میانگین زمانهای آواسازی واکه های /u/ و /i/ به لحاظ آماری معنی دار بوده و طولانی تر از واکه /a/ در حین تنفس طبیعی و عمیق بود (05/0 P<). میانگین حجم آواسازی واکه /a/ به لحاظ آماری معنی دارتر و طولانی تر از واکه های /u/ و /i/ در حالت تنفس طبیعی بود (05/0 P<). رابطه ای با همبستگی مثبت بین میانگین زمان آواسازی و حجم آواسازی و همچنین بین میانگین حجم آواسازی و میزان جریان هوا در هر دو حالت تنفس عادی و عمیق وجود داشت و از سویی دیگر رابطه ای با همبستگی منفی بین میانگین زمان آواسازی و میزان جریان هوا در هر دو حالت تنفس عادی و عمیق وجود داشت.
نتایج نشان می دهد که زمان و حجم آوسازی و میزان جریان هوا در حین تنفس عمیق بسیار طولانی تر از تنفس عادی می باشد و میزان این پارامترها در مردان بیشتر از زنان بود.