بررسی ارتباط بیماری های قلبی عروقی در سالمندان عضو کانون بازنشستگان اصفهان با سابقه فعالیت جسمانی در دوران میانسالی 1385

بیماری های قلبی عروقی مهمترین بیماری دوران سالمندی شامل عارضه پیشرونده ای است که از دوران کودکی آغاز و تظاهر بالینی خود را به طور عمده در بزرگسالی از میانسالی به بعد آشکار می کند. از طرفی زندگی بی تحرک باعث افزایش تمام علل اصلی مرگ و میر می شود و خطر بیماری قلبی عروقی را دو برابر می کند. توصیه WHO انجام فعالیت جسمانی حداقل 30 دقیقه در روز است که می تواند یکی از مهمترین عوامل در پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی باشد. با این اوصاف این تحقیق با هدف بررسی ارتباط بیماری های قلبی عروقی در سالمندان عضو کانون بازنشستگان اصفهان با سابقه فعالیت جسمانی در دوران میانسالی انجام شد.
روش تحقیق: این مطالعه از نوع مطالعه تحلیلی و مقطعی بوده که جمعیت مد نظر، سالمندان عضو کانون بازنشستگان اصفهان می باشد. تعداد نمونه ها 255 نفر بوده که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. روش جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ای بود مشتمل بر 6 سوال مشخصات دموگرافیک، 5 سوال مرتبط با بیماری قلبی عروقی، 20 سوال مرتبط با فعالیت جسمانی در دوره میانسالی که به روش مصاحبه سازمان یافته تکمیل گردید.
نتایج نشان داد که شیوع بیماری قلبی عروقی و فشار خون بالا در سالمندان مورد بررسی به ترتیب 2/32% و 7/46% می باشد. همچنین نتایج نشان داد که بین استعمال و عدم استعمال سیگار از لحاظ ابتلا به بیماری های قلبی عروقی (04/0=P) و بین ابتلا و عدم ابتلا به فشار خون بالا از لحاظ ابتلا به بیماری های قلبی عروقی (001/0>P) اختلاف معنی داری وجود دارد. این مطالعه نشان داد که شیوع بیماری های قلبی عروقی و فشار خون بالا در سالمندان عضو کانون بازنشستگان اصفهان بیش از حد انتظار است. همچنین این مطالعه مشخص کرد که میزان پیاده روی، تنیس روی میز، نرمش، دوچرخه سواری و کوه پیمایی در میانسالی در میزان ابتلا به بیماری های قلبی عروقی موثر است. مطالعه نشان داد که میزان پیاده روی، نرمش و دویدن در میانسالی بین دو جنس تقریبا یکسان بوده و میزان فعالیت جسمانی به طور مستقیم با سطح تحصیلات ارتباط دارد. به عبارتی هر چه سطح تحصیلات بالاتر باشد میزان فعالیت جسمانی هم بیشتر است. اما میزان پیاده روی، دوچرخه سواری، کوه پیمایی و دویدن در میانسالی در تمام سطوح تحصیلی تقریبا یکسان صورت گرفته است.