بررسی ارتباط بین آنتراکوز ریه و بیماری سل ریوی در بیماران برونکوسکوپی شده

آنتراکوزیس در ریه ناشی از رسوب ذرات کربن، سیلیس، کوارتز و غیره در مخاط، زیرمخاط و داخل ماکروفاژها می باشد که در نمای برونکوسکوپی به صورت ضایعات سیاه رنگ دیده می شود و در برخی موارد همراه با سل فعال ریوی گزارش شده است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی ارتباط و همراهی آنتراکوزیس ریه و بیماری سل انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی، تمامی بیمارانی که طی سالهای 1382 تا 1384 در بیمارستان امام رضا (ع) مشهد تحت برونکوسکوپی فیبر اپتیک قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. از همه بیماران، نمونه شستشوی مایع برونش از طریق برونکوسکوپی گرفته شد و به منظور تهیه اسمیر مستقیم و کشت از نظر باسیل سل، مورد آزمایش قرار گرفت. داده های جمع آوری شده، با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمونهای آماری Chi-Square و t در سطح معنی داری 05/0P≤ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
در مجموع تعداد 1000 بیمار بررسی شدند و آنتراکوز بر اساس یافته برونکوسکوپی در 225 بیمار مشاهده شد. 7/58% آنان زن و 3/41% مرد بودند. میانگین سنی 05/12±45/65 سال بود. سل ریوی در 57 نفر (3/25%) از بیماران مبتلا به آنتراکوز ریه اثبات شد؛ در حالی که 44 نفر (7/5%) از بیماران بدون آنتراکوز، مبتلا به سل ریوی بودند؛ سل ریوی در بیماران مبتلا به آنتراکوزیس به طور چشمگیری شایعتر بود (0001/0P<).
آنتراکوزیس برونش یکی از نشانه های قوی سل ریوی است؛ از این رو، در بیماران با آنتراکوزیس و علائم ریوی و عمومی باید سل ریه را در نظر داشت که این مساله راهنمای خوبی در درمان و پیگیری بیماران خواهد بود. از طرفی با توجه به این که سل ریه هنوز هم از مشکلات بهداشتی و درمانی قرن حاضر است، توجه به عوامل خطر و وضعیتهای همراه از جمله آنتراکوزیس در بیماران با علائم ریوی توصیه می شود.