پذیرش زودرس زنان جهت زایمان و سرانجام مادر و جنین در مرکز آموزشی، درمانی هاجر شهر کرد

زمان پذیرش و بستری کردن مادر جهت زایمان می تواند تاثیر مهمی در سرانجام زایمان داشته باشد و توجه به این امر مانع از ایجاد بسیاری از مشکلات برای مادر و جنین می گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط پذیرش زودرس زنان جهت زایمان و سر انجام مادر و جنین در مرکز آموزشی، درمانی هاجر شهر کرد انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 463 نفر از زنانی که دارای حاملگی کم خطر بودند، جنین تک قلو با نمای ورتکس داشتند و در مرحله نهفته زایمان جهت زایمان بستری شده بودند (گروه 1)، با 287 نفر از زنانی که خصوصیات مشابه داشتند و در مرحله فعال زایمان پذیرش شده بودند (گروه 2) به منظور تعیین سرانجام مادر و جنین در بخش زایمان مرکز آموزشی، درمانی هاجر شهر کرد در فاصله اردیبهشت ماه تا آذر ماه 1383 مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات لازم در فرم مخصوصی ثبت گردید؛ داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمونهای آماری t، Chi-Square و رگرسیون لجستیک در سطح معنی داری 05/0P≤ مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفتند.
463 نفر (7/61%) از افراد در مرحله نهفته و و 287 نفر (3/38%) در مرحله فعال زایمانی بستری شده بودند. میانگین سن مادر، سن حاملگی بر اساس اولین روز آخرین قاعدگی و سونوگرافی، میانگین وزن و آپگار نوزاد در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت؛ اگرچه تعداد زنانی که به علت عدم پیشرفت زایمان، مورد تحریک زایمان با اکسی توسین قرار گرفته بودند، در دو گروه مشابه بود (9/79% در مقابل 6/76%) اما میزان سزارین در زنانی که تحریک زایمانی دریافت کرده بودند، در گروه 1 بیشتر از گروه 2 بود (2/57% در مقابل 8/25%)، (001/0P<). تعداد کل موارد سزارین نیز در گروه 1 بیشتر از گروه 2 بود (363 در مقابل 118)، (001/0P<). علت اصلی سزارین در گروه 1، زایمان سخت و در گروه 2، زجر جنین بود. استفاده از فورسپس و وکیوم، تهویه مکانیکی نوزاد و خونریزی پس از زایمان در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت.
پیشنهاد می شود در مراقبتهای دوران بارداری آموزش کافی به تمام زنان باردار در مورد علائم شروع مرحله فعال زایمان داده شود و به آنها توصیه گردد در صورت نداشتن مشکل، زمانی در بیمارستان پذیرش گردند که وارد مرحله فعال زایمان شده باشند تا از عوارض ناشی از بستری شدن زودرس آنها جلوگیری شود.