پارادیم های تئوریک تبیین کننده شکل گیری ارتباطات بین سازمانی

مقوله ارتباطات بین سازمانی از دیر باز و در قالب های متفاوت مطرح بوده و در حال حاضر به واسطه رقابت روزافزون از یک سو و پیشرفت و گسترش چشمگیر فن آوری های نوین در زمینه های تولید، بازاریابی، اطلاعات از سویی دیگر بیش از پیش برجسته گردیده است. امروزه کارکردهای مختلف سازمان ها به گونه ای با یکدیگر پیوند خورده که تداوم حیات آنها را به صورت جدی تحت تاثیر قرار داده است به گونه ای که سازمان ها در برقراری ارتباطات از اشکال گوناگون نظیر سرمایه گذاری مشترک, شبکه,کنسرسیوم, اتحاد, اتحادیه بازرگانی و هیات مدیره مشترک استفاده می کنند. در این خصوص شکل گیری صحیح ارتباطات بین سازمانی مزیت های فراوان و شکل گیری نادرست آنها، معایب قابل توجهی به دنبال دارد. شناخت مبانی نظری گزینه های مختلف ارتباطات بین سازمانی می تواند بسیار سودمند باشد. در این راستا شش پارادایم اصلی تئوریک، که هر یک از زاویه ای تبیین و ریشه در حوزه های مختلف علوم دارند، ارائه شده که این امر دلالت بر ماهیت چند بعدی موضوع دارد. این پارادایم ها عبارتند از هزینه های اقتصادی مبادله، وابستگی منابع، اتحاد استراتژیک، تئوری ذینفعان، تئوری یادگیری و تئوری نهادینه شدن. در این مقاله پارادایم های مزبور تشریح و نقاط قوت و ضعف هر یک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج مطالعات حاکی از آن است که هیچیک از تئوری ها در تبیین کلیه اشکال ارتباطات بین سازمانی موفق نمی باشد بلکه تلفیق آنها تطابق بیشتری با واقعیت دارد.