بررسی اثر هیپوگلیسمیک و هیپولیپیدمیک تجویز خوراکی و درازمدت سیاه دانه (Nigella sativa) در موش صحرایی دیابتی

در طب سنتی و اسلامی شواهد متعددی مبنی بر اثر ضد دیابت سیاه دانه وجود دارد. در این تحقیق اثر هیپوگلیسمی و هیپولیپیدمی این گیاه مورد بررسی قرار گرفته است.
بررسی اثر هیپوگلیسمیک و هیپولیپیدمیک تجویز خوراکی و درازمدت سیاهدانه (Nigella sativa) در موش صحرایی دیابتی.
موش های صحرایی نر (n=44)به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با سیاهدانه، دیابتی و دیابتی تحت درمان با سیاهدانه تقسیم شدند. برای دیابتی شدن از داروی استرپتوزوتوسین به میزان mg/Kg60 داخل صفاقی استفاده شد. ملاک دیابت، گلوکز سرم به میزان بیش از mg/dl 250 در نظر گرفته شد. دو گروه تحت تیمار با سیاهدانه نیز پودر مخلوط شده این گیاه با غذای استاندارد موش (25/6%) را به مدت 2 ماه دریافت کردند.
گلوکز سرم در گروه دیابتی افزایش معنی داری را در هفته های چهارم و هشتم در مقایسه با هفته قبل از آزمایش نشان داد (P<0.001)، در حالی که میزان آن در همین هفته ها در گروه دیابتی درمان شده در مقایسه با گروه دیابتی تفاوت معنی دار نشان نداد. در بررسی آماری میزان تری گلیسیرید در گروه دیابتی در هفته هشتم نسبت به هفته قبل از بررسی افزایش معنی دارنشان داد (P<0.05). ولی در همین هفته در گروه دیابتی با درمان سیاهدانه در مقایسه با گروه دیابتی به طور معنی دار پائین تر بود(P<0.05). علاوه بر آن کاهش معنی دار در میزان کلسترول سرم در گروه دیابتی درمان شده با سیاهدانه در هفته هشتم در مقایسه با گروه دیابتی بدست آمد(P<0.05).
تجویز خوراکی سیاهدانه در مدل تجربی دیابت قندی باعث کاهش معنی دار میزان تری گلیسیرید و کلسترول سرم می شود که می تواند در به حداقل رساندن برخی از عوارض بیماری مؤثر باشد.