شیوع پوسیدگی دندان در کودکان معلول 12-6 ساله استان گیلان

با توجه به اهمیت خاص برنامه ریزی برای بهداشت و پیشگیری در کودکان معلول به دلیل مسائل اجتماعی، اقتصادی، جسمی و پزشکی آنها، شناسائی و ارزیابی وضعیت سلامتی و بیماری های دهان و دندان در این افراد ضروریست. با توجه به تحقیقات قبلی رابطه بین تغذیه و پوسیدگی (دندان) دراین کودکان به علت بالا بودن DMFT بهتر است بیشتر بررسی شود.
بررسی شیوع پوسیدگی دندانی در کودکان معلول.
در این تحقیق از نوع توصیفی تعداد 82 کودک 12-6 ساله معلول (28 دختر و 54 پسر) مورد بررسی قرار گرفتند. تمام کودکان معلول تحت پوشش سازمان بهزیستی استان گیلان بودند و همه آنها مورد معاینه بالینی قرار گرفتند. متغیرهای مهم مورد بررسی عبارت بودند از وضعیت پوسیدگی و اکلوژن، سن، جنس، وضعیت و علت معلولیت بود. برای آنالیز داده ها از نرم افرار SPSS استفاده شد.
در کل نمونه ها میانگین DMFT در دندان های دائمی 23/2، در دندان های شیری 25/4، در 12 ساله ها 4 و در 6 ساله ها 2/1 بود. میانگین DMFT در کودکان آموزش پذیر36/2 و درکودکان تربیت پذیر07/3 بدست آمد.
شیوع پوسیدگی دندان در این کودکان نسبت به کودکان طبیعی بیشتر است که با بالارفتن سن و نیز معلولیت افزایش می یابد و میزان آن با نوع تغذیه و بهداشت ضعیف این کودکان رابطه مستقیم دارد.