یافته های سونوگرافی در فاسیولیاز انسانی

فاسیولیاز انسانی توسط ترماتودبرگی شکلی بنام فاسیولاهپاتیکا بروز می کند و انسان بطور اتفاقی به آن مبتلا می شود. به نظر می رسد بروز این عفونت در جهان رو به افزایش باشد. فاسیولیاز انسانی درتشخیص افتراقی هپاتیت های حاد، بدخیمی ها و سایر عفونت های کبدی قرار می گیرد. تشخیص این بیماری براساس یافتن تخم انگل در مدفوع یا ترشح دوازدهه یا بررسی سرولوژی است. پرتونگاری مفیدترین روش اثبات تشخیص و نیز پی گیری درمان است.
هدف این مطالعه ارائه نماهای سونوگرافی فاسیولیاز انسانی در کبد در اپیدمی اخیر در شمال ایران است و چون با متاستاز و بدخیمی های کبد در تشخیص افتراقی قرار می گیرد، سونوگرافی قادر است به تشخیص آن کمک شایانی بنماید.
از سال 1378 تا 1379، 248 بیمار که به علت دردهای شکمی در ناحیه فوقانی و راست شکم و با ائوزینوفیلی بالا توسط گاستروانترولوژیست ها و متخصصان بیماری های عفونی ارجاع شده بودند بررسی شدند. دستگاه سونوگرافی از نوع ALOKA 288 با پروب5/3 مگاهرتز بود و محل انجام مطالعه کلینیک خصوصی سونوگرافی و نوع مطالعه توصیفی بود. سونوگرافی در تشخیص فاز کبدی بیماری و افتراق آن کمک کننده است. داده ها پس از جمع آوری جهت پردازش به نرم افزارSPSS.10 سپرده شد. آزمون آماری مورد استفاده Chi-Square بود. P کمتر از05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
78 نفر(5/31%) مذکر و 170 نفر (5/68%) مؤنث بودند. اکثر آنها 40-20 ساله بودند. 2/45% آسیب در پارانشیم کبد داشتند. به ترتیب 3/7%، 7/13% و 8/4% بیماران ابتلای مجاری صفراوی، کیسه صفرا و ابتلای همزمان کبد و مجاری صفراوی داشتند و در 29% بیماران هیچ یافته غیرعادی در سونوگرافی دیده نشد. شایع ترین محل آسیب کبد، سگمان خلفی لوب راست بود. بین محل درگیری و سن و جنس بیماران تفاوت آماری معنی دار بدست نیامد.
اولتراسونوگرافی می تواند نقش مهمی در تشخیص، پی گیری و درمان فاسیولیاز انسانی داشته باشد.