جا اندازی بسته و تثبیت شکستگی های تنه استخوان ران با استفاده از پیچهای شانز

روش استاندارد درمان شکستگی های شفت فمور جااندازی بسته و تثبیت با IM Rod اینترلاک می باشد ولی در اغلب مراکز ارتوپدی کشور ما، به دلیل سختی روش های موجود و نیاز به تختهای مخصوص اغلب از جا اندازی باز که پر عارضه تر از روش جااندازی بسته می باشد، استفاده می شود. با توجه به اهمیت این شکستگی ها هدف از این مطالعه ارائه روشی جدید و نسبتا" ساده جهت جااندازی بسته این شکستگی ها با استفاده از پیچ های شانز می باشد.
در این مطالعه آینده نگر از نوع Case Series، 30 بیمار با شکستگی شفت فمور، روی تخت رادیولوسنت معمولی و در پوزیشن لاترال، با کمک پیچ های شانز تحت جااندازی بسته و تثبیت با IM Rod اینترلاک قرار گرفتند و بطور متوسط بمدت یک سال پیگیری شدند.
با این روش در 33/93 درصد موارد جااندازی بسته حاصل شد. متوسط زمان لازم برای جااندازی در 48 ساعت اول 23/9 دقیقه و بعد آن 7/19 دقیقه بود (05/0 >P). بین مقدار وزنه برای کشش اسکلتال و زمان جااندازی نیز ارتباط معنی داری وجود داشت، بطوریکه با وزنه 5 کیلوگرم این زمان 16/19 و با حداکثر مقدار مجاز، 29/10دقیقه بود(05/0>P). 13% بیماران دفرمیتی والگوس 5 تا 10 درجه، 33% چرخش غیر طبیعی رو به خارج اندام به میزان 5 تا 15 درجه و37% کوتاهی حداکثر 1 تا 3 سانتیمتر داشتند. میزان عفونت، نیاز به تزریق خون و گرفت استخوانی صفر بود.
نتیجه نهایی: استفاده از پیچ های شانز یک روش بسیار کارآمد برای جااندازی بسته شکستگی های شفت فمور بوده و عوارض آن از سایر روش های جااندازی بسته کمتر و یا مشابه می باشد.در صورت انجام جراحی در 48 ساعت اول یا اعمال کشش اسکلتال به میزان نزدیک به حداکثر مقدار مجاز (15% وزن بدن) موفقیت این روش بالاتر خواهد بود.