تعیین حد بحرانی فسفر و پتاسیم در خاک های تحت کشت گندم در دشت ورامین

طی سالیان گذشته، مصرف کودهای شیمیایی در ایران، نا متعادل، نا به هنگام و بی رویه بوده است. برای بهینه سازی مصرف کودهای شیمیایی و تعیین حد بحرانی فسفر و پتاسیم در مزارع تحت کشت گندم در دشت ورامین، تعداد20 مزرعه در مناطق مختلف این دشت در سری غالب خاک منطقه انتخاب و سعی شد مزارع انتخابی از نظر فسفر و پتاسیم قابل جذب، در گروه های مختلف کم تا زیاد قرار داشته باشند. سپس در هر مزرعه، یک قطعه آزمایشی، انتخاب و اثر چهار تیمار P0K0، P0K1)، (P1K0،P1K1با طرح آماری بلوک های کامل تصادفی بر روی محصول دانه گندم مورد مطالعه قرار گرفت.P1 وK1 به ترتیب معادل 100 کیلوگرم در هکتار P2O5 از نوع سوپر فسفات تریپل و 100 کیلوگرم در هکتار K2O از نوع سولفات پتاسیم در نظر گرفته شدند. حدود بحرانی فسفر و پتاسیم با استفاده از روش ترسیمی کیت و نلسون به ترتیب 8 و 270 میلی گرم در کیلو گرم خاک تعیین شد. بدین ترتیب 45 درصد خاک های اراضی مورد نظر دچار کمبود پتاسیم و 40 درصد دچار کمبود فسفر تشخیص داده شدند به طور متوسط در سطح 20 مزرعه آزمایشی بر اثر مصرف فسفر و پتاسیم، به ترتیب 735 و 351 کیلوگرم افزایش عملکرد دانه در هکتار ملاحظه شد.