اثر دیکلوفناک بر تکثیر و تمایز سلول های PC12 در محیط کشت

دیکلوفناک از گروه داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی است که برای کاهش درد و التهاب تجویز می شود. اطلاعات اندکی در مورد اثر دیکلوفناک بر سلول های عصبی موجود است. این مطالعه به منظور بررسی اثرات دیکلوفناک سدیم بر تکثیر و تمایز سلول های PC12 در محیط کشت انجام شد.
این مطالعه تجربی در سال 1383 در مرکز تحقیقات علوم اعصاب کرمان انجام شد. تکثیر سلول در دو محیط کشت بدون سرم Neurobasal تکمیل شده با مکمل B27 و محیط کشت DMEM/F12 دارای 10درصد FBS با روش XTT-assay سنجش شد. تمایز سلولی القاء شده به وسیله عامل رشد عصب (NGF) با اندازه گیری طول نوریت های سلول بررسی شد.
سمیت دارو در محیط کشت Neurobasal تکمیل شده با مکمل B27 در رقت های بالاتر از 310 میکرومول مشاهده شد. سمیت در محیط کشت DMEM/F12 افزایش یافت، به ترتیبی که در رقت های 155 و 310 میکرومول رشد سلول 40 و 85 درصد کاهش یافت (05/0P<). ژنریک های مختلف دارو سمیت برابری بر سلول های PC12 اعمال کردند. تمایز سلول PC12 القاء شده با NGF در رقت های توکسیک دارو نیز کاهش یا افزایش نیافت.
نتایج این مطالعه دلیل سمیت دیکلوفناک بر سلول های عصبی را از طریق تداخل در رشد سلولی و نه تمایز سلولی معرفی می کند. تفاوت سمیت سلولی دیکلوفناک در دو محیط کشت، با توجه به این که مکمل B27 دارای چندین ترکیب آنتی اکسیدان است، استرس اکسیداتیو را به عنوان یکی از مکانیسم های سمیت دارو پیشنهاد می کند.