بررسی خونریزی های بعد از جراحی لوزه و آدنوئید در کودکان

تانسیلکتومی با یا بدون آدنوئیدکتومی شایع ترین جراحی انجام شده در رشته گوش و حلق و بینی می باشد و شایعترین عارضه جدی آن، که می تواند تهدید کننده زندگی باشد، خونریزی بعد از عمل است که به سه دسته خونریزی حین عمل و خونریزی زودرس و دیررس تقسیم می شود.
مواد و روش‎ها: این مطالعه به صورت مقطعی و با بررسی پرونده بیمارانی که از فروردین 1378 تا پایان خرداد 1381 در بیمارستان کودکان تبریز تحت عمل آدنوتانسیلکتومی قرار گرفته و به دنبال عمل دچار خونریزی شده بودند به طوری که برای کنترل خونریزی نیاز به عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی داشتند، انجام گرفت.
در 1107 بیمار، 17 کودک (53/1درصد) دچار خونریزی بعد از عمل شدند که در این کودکان شایع ترین اندیکاسیون جراحی علل عفونی و انسدادی هر دو مطرح بودند. 1/94درصد بیماران دچار خونریزی زودرس شده بودند و در 70 درصد موارد علت خونریزی اختلال هموستاز بوده است. شایع ترین سن خونریزی سنین 8 و 12 ساله بود.
با برقراری هموستاز دقیق بعد از عمل و بررسی حفره های تانسیلار و نازوفارنکس از نظر نسج باقیمانده می توان بروز خونریزی را تا حد امکان کاهش داد. با کنترل بیماران در 24 ساعت اول بعد از عمل یعنی کنترل علائم حیاتی و بررسی حفره های تانسیلار از نظر احتمال خونریزی، می توان با تشخیص و در مان به موقع خونریزی بعد از عمل، میزان مرگ و میر پس از عمل را به میزان قابل توجهی کاهش داد.