نقش پروتئین واکنشگر-C (CRP) در پیش بینی بروز دیابت نوع 2 در مطالعه ی قند و لیپید تهران

مطالعه های مختلف در مورد نقش پروتئین واکنشگر-C (CRP) در بروز دیابت نوع 2، یافته های متفاوتی را نشان می دهند. هدف از این مطالعه بررسی نقش CRP در پیش بینی بروز دیابت نوع 2 در کنار سایر عوامل خطرزای شناخته شده ی این بیماری در مطالعه ی قند و لیپید تهران بود.
در یک مطالعه ی مورد شاهدی آشیانه ای (nested prospective case-control study (در مطالعه ی قند و لیپید تهران، 153 نفر که در ابتدا مبتلا به دیابت نبودند ارزیابی شدند. از این تعداد، 80 نفر طی 6/3 سال به دیابت مبتلا شدند که به عنوان گروه مورد، با 73 نفر که در همین دوره ی زمانی سالم باقی ماندند و به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند، مقایسه شدند. در نمونه های سرمی ذخیره شده از 153 نفر فوق، پروتئین واکنشگر-C اندازه گیری شد.
سطح سرمی CRP بعد از تعدیل با سن (مدل یک) با افزایش شانس خطر دیابت نوع 2 همراه بود و نسبت شانس برای بالاترین ثلث نسبت به پایین ترین ثلث (2/8-5/1: 95%CI) 6/3، (001/0=P) بود. هرچند در آنالیز چندمتغیری ارتباط بین CRP با دیابت نوع 2 پس از تعدیل با قند خون ناشتا، سابقه ی فامیلی دیابت، نمایه ی توده ی بدن وHOMA-IR به طور معنی داری کاهش یافت و نسبت شانس برای بالاترین ثلث نسبت به پایین ترین ثلث به (8/2-2/0: 95%CI) 8/0 و 7/0=P رسید.
سطح افزایش یافته ی CRP با افزایش شانس خطر دیابت نوع 2 همراه بود هر چند این ارتباط مستقل از دیگر عوامل خطرزای دیابت شامل قند خون ناشتا، سابقه ی فامیلی دیابت، نمایه ی توده ی بدن و HOMA-IR نبود.