شیوع و عوامل خطر ساز عفونت کاندیدیازیس در زنان تحت پوشش مراکز بهداشتی- درمانی شهر تبریز

واژینیت ها احتمالا شایع ترین عفونت زنان در طول دوران باروری محسوب می شوند، به طوری که سالانه 10-5 میلیون معاینه مراقبت بهداشتی را به خود اختصاص می دهند. ولووواژینیت کاندیدایی دومین شکل شایع واژینیت در ایالات متحده است که به همراه مصرف قرص های ضد بارداری با مقدار استروژن بالا و هورمون درمانی دیده می شود. ماماها نقش مهمی نه تنها در ارزیابی و کنترل عفونت های واژن بلکه در آموزش به زنان در ارتباط با بهداشت و سلامت واژن ایفا می نمایند. شناسایی عوامل خطرزای این عفونت ها کلیدی برای رسیدن به سلامت واژن محسوب می شود. هدف از این تحقیق تعیین شیوع و عوامل خطرساز عفونت کاندیدیازیس در زنان تحت پوشش مراکز بهداشتی- درمانی شهر تبریز بود.

این مطالعه به صورت مقطعی انجام گرفت که در آن 1000 زن 49-15 ساله به روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. یک نمونه از ترشحات واژن از قسمت خلفی فورنیکس و نمونه دیگر از دیواره واژن برداشته شد. مشاهده مستقیم ارگانیسم با آزمایش میکروسکوپی نمونه مرطوب انجام گرفت، و نمونه دیگر ترشحات روی محیط سابورا آگار کشت داده شد و به آزمایشگاه منتقل گردید. همچنین پرسشنامه به منظور جمع آوری اطلاعات فردی باروری افراد تکمیل گردید. سپس داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار آماری SPSS/ver15 و با آزمونهای آماری مجذور کای و t.test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج حاصل نشان داد که شیوع کاندیدیازیس در این پژوهش 2/25 درصد بود. ارتباط معنی داری بین متغیرهای سن، سن ازدواج، شغل، میزان تحصیلات، شاخص توده بدنی، روز سیکل قاعدگی و سابقه سقط وجود نداشت. اما بین تعداد زایمان و pH واژن ارتباط معنی دار آماری مشاهده شد(p>.05). همچنین بین روش قرص های خوراکی جلوگیری از بارداری و آمپول مدروکسی پروژسترون ارتباط آماری معکوس وجود داشت.

ماماها و سایر متخصصان بهداشتی و درمانی می توانند با دادن آگاهی بیشتر از این عفونت ها و عوامل خطرساز آنها به زنان، نقش مهمی در ارتقاء کیفیت زندگی آنان، داشته باشند.