هدفمندسازی یارانه های بخش سلامت

«هدفمندسازی یارانه ها بخش سلامت دکتر ایروان مسعود اصل 1،دکتر علی اخوان بهبهانی 2 چکیده زمانی که رعایت عدالت به عنوان یک هدف برای دولت مطرح است دولت ها تلاش می کنند یارانه ها به سمت و سوی گروه هایی با بیش ترین نیاز هدایت شوند. طبیعی است که اگر به ازای گروه هدف این یارانه ها به سمت گروه های جمعیتی دیگر برود دولت در برنامه هدفمندسازی یارانه های سلامت خود موفق نبوده است. در این روش تلاش برای عدم دریافت خدمات رایگان دولتی توسط گروه غیر هدف به عمل نمی آید بنابراین یارانه ها به سوی آن ها سوق پیدا می کند. این نوع هدفمندسازی تمام مزایای برنامه یارانه ای را به سمت فقرا هدایت می کند،اجازه نمی دهد که هیچ یک از افراد غیر گروه هدف (غیر فقرا) به مزایا دست پیدا کنند،احتمال وارد نشدن افراد فقیر در برنامه بسیار کم است؛اما از سوی دیگر ممکن است بسیار هزینه بر باشد چرا که نیازمند اطلاعات واقعی وضعیت اقتصادی تمام افرادی است که بالقوه مشمول یارانه هستند. در حقیقت،شایع ترین روشی که در کشورهای در حال توسعه برای در دسترس قرار دادن خدمات سلامت دولتی یارانه ای یا رایگان برای فقرا مورد استفاده قرار گرفته،ارائه همگانی مراقبت یارانه ای است که تحت عنوان یارانه های عمومی قیمت نی شناخته می شود. 1 معنی ارائه همگانی مراقبت یارانه های در کشورهای در حال توسعه آن است که نظام سنتی ارائه کنندگان خدمات که متشکل از وزارتخانه های سلامت ملی و یا دفاتر منطقه ای آن هاست، به ارائه مراقبت یارانه ای یا رایگان به تمام بیماران بپردازند و غالبا این کار را صرف نظر از توان پرداخت آن ها انجام دهند.»