بررسی مکانیسم شل کنندگی عروقی عصاره برگ انگور در آئورت موش صحرایی

مطالعات قبلی ما نشان داد که، عصاره آبی الکلی برگ انگور انقباض ناشی از فنیل افرین را در آئورت موش صحرایی و در حضور اندوتلیال سالم و با دخالت سیستم NO-cGMP کاهش داد، در حالی که اثر کمتری بر انقباض ناشی از کلرورپتاسیم داشت. لذا به نظر می رسد که افزایش پتاسیم خارج سلولی به طریقی موجب کاهش عملکرد مهاری عصاره شده است. هدف اصلی تحقیق حاضر تعیین نقش احتمالی کانالهای پتاسیم در عملکرد مهاری این عصاره می باشد.
در موشهای صحرایی نر و بالغ از نژاد Wistar (170 تا 220 گرم) آئورت سینه ای جدا شد و در حمام بافت حاوی محلول کربس هانسلیت (4/7 pH و oC37) با جریان دائم اکسیژن قرار گرفت و انقباضات آن تحت 1 گرم کشش اولیه به روش ایزومتریک ثبت شد. سلامت اندوتلیال با بروز شلی (بیش از 70%) ناشی از استیل کولین (μM1) بر انقباض ناشی از فنیل افرین (μM1) مشخص گردید. عصاره برگ انگور به روش خیساندن پودر برگ خشک انگور در الکل 70% تهیه گردید.
نتایج نشان داد که تترااتیل آمونیوم (mM10) عملکرد مهاری عصاره (25/0 تا mg/ml2) کاهش می دهد (7=n و001/0 P<). ولی گلیبنکلامید (μM1)، اثری بر عملکرد مهاری عصاره (mg/ml1) ندارد. در محیط فاقد کلسیم (همراه با EDTA)، اثر مهاری عصاره (25/0، 5/0 و mg/ml1) بر انقباض آئورت ناشی از فنیل افرین، کاهش یافت (7=n و 001/0 P<). علاوه بر این، حضور ایندومتاسین (μM1) اثری بر عملکرد مهاری عصاره نداشت.
بر اساس این نتایج می توان پیشنهاد نمود که، عملکرد مهاری عصاره بدون دخالت پروستاسیکلین بوده و در محیط بدون کلسیم این اثر مهاری تضعیف می گردد. احتمال داده می شود که عصاره آبی الکلی برگ انگور با دخالت کانالهای پتاسیمی وابسته به کلسیم (calcium-operated K+ channels)، موجب شل شدن آئورت موش صحرایی شده است.